Tekstar frå periferien

Finst det eit liv utanfor Sehesteds plass? Ikkje godt å seia for oss som er vane med at det meste av norsk litteratur kjem derifrå. Men det eksisterer faktisk småforlag som Kolofon, som gjev uetablerte forfattarar ein sjanse. Dei fungerer som eit pustehol for dei som fell utanfor det vanlege, etablerte forlagssystemet.

For det er på det reine at det finst mange menneske med skrivekløe her i landet, og vegen til parnasset er lang og krokut. Rett nok må forfattarane på slike forlag sjølv yta ein monaleg skjerv for å koma på trykk, men det er tydeleg at fleire er viljuge til å gå denne vegen for å få publisert tekstane sine. Desse forlaga har såleis heilt klart ein misjon i norsk ålmente, som eit slags supplement til storforlaga.

Eit slags potpurri

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare