Musikk
Tid for synth
Casiokids er tilbake.
Casiokids har gitt ut eit nytt album og skal på turné.
Foto: Rune Vandaskog
Synth ohoi! Ikkje overraskande fyller synthen lydbiletet idet Tid for hjem, comebackalbumet til Casiokids, brakar i gang, i ein intro der både Omar Emanuel Johnsen, Kjetil Bjøreid Aabø og Fredrik Vogsborg trakterer instrumentet, medan sistnemnde også syng. Kva kan passe betre for eit band som trass alt ber synthen med seg i sjølve namnet?
Medan lyden av synth ein gong var futuristisk, er han i dag også nostalgisk og rommar ein eigen motsetjingsfull estetikk som varer ved og kjem i stadig nye tappingar. Det er ikkje så lenge sidan eg høyrde Beach House snakke i eit intervju om kor glade dei var i lyden av leike-aktige keyboard laga av Yamaha og Casio. Synthen er eit markant, identitetsskapande alternativ i verktøyboksen, og lyden av Casiokids passar like godt i 2024 som i 2009, då eg først beit meg merke i dei, den gongen «Finn bikkjen», frå andrealbumet Topp stemning på lokal bar, summa frå alle høgtalarar.
Endå eit kapittel
Det er jo ei stund sidan, og meir enn eit dusin år har også passert sidan førre utgiving, den framifrå Aapenbaringen over aaskammen (2011). På den tida var det mykje hurlumhei rundt Casiokids, med Spellemann-nominasjonar og talentstipend frå a-ha, men så blei det stille.
Andre prosjekt, både private og profesjonelle, vart prioriterte etter tredjealbumet, i ein periode som berre blei lengre og lengre – så lang at fansen kanskje trudde at det siste kapittelet var skrive i sagaen om Casiokids.
Heldigvis var det ikkje det. Johnsen, Aabø og Vogsborg fører an på heile Tid for hjem, ikkje minst på synthfestar som «I ettervarmen», «Ein levende linjal», «Når eg ser deg» og tittelsporet. Ketil K. Endresen og Geir Svensson dukkar opp her og der, i kontante bandspor som «Brunsniggelen» og det herlege sydensjokket som er «Karibisk stemning».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
