Gamal bagasje

Den gamle bagasjen som fader Le Pen kunne tilby veljarane, hadde altså heller ikkje denne gongen den appellen som gamlefar vona på. Toget kan alt vera gått for Le Pen, for alt vi kan vita.

Det uføreseielege ved dette valet kan ved neste val by på faktorar som vil ha vakse seg sterkare og som kanskje vil øydeleggja sjansane hans og endra han til eit fortidsfenomen. Det vil han finna urettvist, men det vert det ingen valsiger av, uansett kor lett det vil vera å skjøna psykologien bak ein slik reaksjon. For Marine Le Pen låg det ikkje i korta at ho skulle kunne dra nytte av dei endringane som Putins krig hadde å by på, og ingen av oss kunne vita korleis ho skulle bruka situasjonen i Ukraina til å hala ein siger i land.

Eitt av godorda som statsminister Harold Macmillan let gå i arv da han overraskande vart statsminister i januar 1957, gjeld framleis: «Kva er du mest redd for?» var eitt av spørsmåla som han fekk. «Hendingar, guten min,» svara han. Hendingar har det med å koma når ein minst ventar dei, og i former som sjølv dei skarpaste ikkje er førebudde på. Heller ikkje Emmanuel Macron er førebudd på dei, og førebuingane er ofte mindre enn tilstrekkelege. Her stiller politikarane likt i mange tilfelle, og ofte kjem dei til kort, anten dei heiter le Pen eller Macron. Urettvist er det. Det hjelper lite.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare