Historie

Jørn Øyrehagen
Sunde

Eldbjørg Haug peikar i eit lesarbrev i Dag og Tid 16. februar på at min artikkel om Landslova same stad inneheld to feil. For det fyrste at Magnus Lagabøte var den fjerde og ikkje den sjette Magnus i den norske kongerekka, og for det andre at Landslova vart gjeven på Gulating i 1274 og ikkje på Frostating.

Når det gjeld nummereringa av norske kongar, har eg halde meg til nummereringa i Store norske leksikon og den kongehuset sjølv opererer med.

Ingen veit sikkert om Landslova vart fyrst gjeven på Gulating eller Frostating. Magnus Rindal vil, som Haug, hevda at den vart gjeven på Gulating. Som Steinar Imsen støttar eg meg på P.A. Munch si vurdering av dei islandske annalane, og kjem til at det der har skjedd ei forveksling av årstal. Det besøket som kong Magnus gjorde på Frostating, fann difor ikkje stad i 1275, men året før.

Det er òg logisk at Landslova vart fyrst gjeven på Frostating. Alt i 1267 vart det som Rindal meiner var ein fyrste versjon av Landslova, gjeven på Gulating. Deretter vart lovboka vedtatt på Borgarting og Eidsivating i 1268, men avvist på Frostating i 1269. Frostatingsområdet var difor det einaste som mangla ei oppdatert lovbok i 1274.

Som Gudmund Sandvik har peika på, var det viktig å få Landslova vedtatt før erkebiskop Jon Raude kom heim frå Frankrike. Det var han som var mykje av årsaka til at den fyrste versjonen av Landslova ikkje vart vedtatt i 1269. Det må difor ha stått fram som sikrast å leggja fram den andre versjonen på Frostating medan han var ute av landet.

Jørn Øyrehagen Sunde er professor ved Institutt for offentleg rett
ved Universitetet i Oslo.