JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Ordskifte

Privatisering er eit klondyke for velferdskonsern

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
2342
20231020
2342
20231020

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Replikk

Slik ein måtte forvente, rykte NHO og Civita ut etter intervjuet mitt med Linn Herning, som er leiar i For Velferdsstaten («Ut og mate bendelorm», 15. september). I Civita fell jobben på professor Jan Erik Grinheim, han har ei deltidsstilling der.

Det store ankepunktet hans er at det i intervjuet blir slumsa med omgrepa privatisering og konkurranseutsetjing. Dette er rein skolastikk. Dei to omgrepa tyder ikkje nøyaktig det same, men dei blir brukte om kvarandre i daglegspråket. Når offentlege velferdstenester blir konkurranseutsette, blir dei, i ei vanleg meining av ordet, privatiserte. Men sjølvsagt ønsker Høgre, NHO og Civita/Grindheim at fellesskapet fortsatt skal betale gildet. Det er jo heile forretnings­ideen. Velferdskonserna skal hente profitt ut av fellesskapens midlar.

Grindheim freistar å gje inntrykk av at det er forskinga hans som får han til å reagere. Grindheim går sjølvsagt ikkje inn slik han gjer, med reinspikka polemikk, fordi Herning eller eg sa noko som strir mot vitskapen. Han gjer det fordi han er, slik eg ser det, lobbyist på vegner av velferdskonserna, som vil ha tilgang til ei statleg honningkrukke, sidan dette gjer høgare og meir føreseieleg profitt enn så mykje anna. Privatisering av offentlege tenester og konkurranseutsetjing av velferd har vore eit klondyke for velferdskonsern, ofte med adresse i skatteparadis.

Grindheim får høg professorløn frå det offentlege, frå fellesskapen, frå oss. At han likevel driv polemikk og lobbyverksemd på vegner av velferdsprofitørar, er ikkje berre flautt. Slik undergrev i tillegg akademiske institusjonar sin tillit og autoritet.

Vi ser at dette skjer på felt der det er store pengar involvert. Lakselobbyen, energilobbyen og velferdslobbyen kjøper seg akademikarar for å fremje sin agenda. Etter mitt syn burde universitet og høgskular slå ned på denne misbruken av titlar frå trojanske hestar i akademia. Alle skjønar at ein ikkje både kan vere objektiv vitskapsmann og leige seg ut til sterke økonomiske særinteresser på denne måten. Grindheim og folk i hans sko må velje: Dei bør vere enten akademikarar eller lobbyistar, og ikkje veksle mellom rollene. Folk med integritet skjøner dette enkle poenget heilt av seg sjølv.

Morten A. Strøksnes er journalist i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Replikk

Slik ein måtte forvente, rykte NHO og Civita ut etter intervjuet mitt med Linn Herning, som er leiar i For Velferdsstaten («Ut og mate bendelorm», 15. september). I Civita fell jobben på professor Jan Erik Grinheim, han har ei deltidsstilling der.

Det store ankepunktet hans er at det i intervjuet blir slumsa med omgrepa privatisering og konkurranseutsetjing. Dette er rein skolastikk. Dei to omgrepa tyder ikkje nøyaktig det same, men dei blir brukte om kvarandre i daglegspråket. Når offentlege velferdstenester blir konkurranseutsette, blir dei, i ei vanleg meining av ordet, privatiserte. Men sjølvsagt ønsker Høgre, NHO og Civita/Grindheim at fellesskapet fortsatt skal betale gildet. Det er jo heile forretnings­ideen. Velferdskonserna skal hente profitt ut av fellesskapens midlar.

Grindheim freistar å gje inntrykk av at det er forskinga hans som får han til å reagere. Grindheim går sjølvsagt ikkje inn slik han gjer, med reinspikka polemikk, fordi Herning eller eg sa noko som strir mot vitskapen. Han gjer det fordi han er, slik eg ser det, lobbyist på vegner av velferdskonserna, som vil ha tilgang til ei statleg honningkrukke, sidan dette gjer høgare og meir føreseieleg profitt enn så mykje anna. Privatisering av offentlege tenester og konkurranseutsetjing av velferd har vore eit klondyke for velferdskonsern, ofte med adresse i skatteparadis.

Grindheim får høg professorløn frå det offentlege, frå fellesskapen, frå oss. At han likevel driv polemikk og lobbyverksemd på vegner av velferdsprofitørar, er ikkje berre flautt. Slik undergrev i tillegg akademiske institusjonar sin tillit og autoritet.

Vi ser at dette skjer på felt der det er store pengar involvert. Lakselobbyen, energilobbyen og velferdslobbyen kjøper seg akademikarar for å fremje sin agenda. Etter mitt syn burde universitet og høgskular slå ned på denne misbruken av titlar frå trojanske hestar i akademia. Alle skjønar at ein ikkje både kan vere objektiv vitskapsmann og leige seg ut til sterke økonomiske særinteresser på denne måten. Grindheim og folk i hans sko må velje: Dei bør vere enten akademikarar eller lobbyistar, og ikkje veksle mellom rollene. Folk med integritet skjøner dette enkle poenget heilt av seg sjølv.

Morten A. Strøksnes er journalist i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Brukarstyrt personleg assistanse (BPA) er eit viktig likestillingsverkemiddel.

Brukarstyrt personleg assistanse (BPA) er eit viktig likestillingsverkemiddel.

Foto: Gorm Kallestad / NTB

Ordskifte

Grunn til uro

Ikkje berre er leiande norske politikarar og dei største partia lite opptekne av rettane til menneske med nedsett funksjonsevne; også statlege forvaltningsorgan, til dømes Pasientskadenemnda, praktiserer lovverket på diskriminerande vis.

Carl Aasland Jerstad
Brukarstyrt personleg assistanse (BPA) er eit viktig likestillingsverkemiddel.

Brukarstyrt personleg assistanse (BPA) er eit viktig likestillingsverkemiddel.

Foto: Gorm Kallestad / NTB

Ordskifte

Grunn til uro

Ikkje berre er leiande norske politikarar og dei største partia lite opptekne av rettane til menneske med nedsett funksjonsevne; også statlege forvaltningsorgan, til dømes Pasientskadenemnda, praktiserer lovverket på diskriminerande vis.

Carl Aasland Jerstad
Gaute Heivoll har vunne Brageprisen, blant andre prisar, sidan han debuterte i 2002.

Gaute Heivoll har vunne Brageprisen, blant andre prisar, sidan han debuterte i 2002.

Foto: Monika Holand Bøe

BokMeldingar

Eit solid stykke arbeid

Gaute Heivoll skriv storslått om dei små tinga og smålåtent om dei store.

Ingvild Bræin
Gaute Heivoll har vunne Brageprisen, blant andre prisar, sidan han debuterte i 2002.

Gaute Heivoll har vunne Brageprisen, blant andre prisar, sidan han debuterte i 2002.

Foto: Monika Holand Bøe

BokMeldingar

Eit solid stykke arbeid

Gaute Heivoll skriv storslått om dei små tinga og smålåtent om dei store.

Ingvild Bræin

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis