Bu i ei øskje
Hyblifisering vert meir og meir vanleg i norske byar. No vil regjeringa ta grep.
I 1993 vart denne gamle kornsiloen i Oslo omregulert til studenthyblar. Dei siste åra har bustadspekulantar i stadig større grad freista å gjere det same i små husvære rundt om i norske byar.
Foto: Lise Åserud / NTB scanpix
Med Macen på fanget sit eg i husværet eg må flytte ut av om få månader. Eg blar kvilelaust nedover utleigenettside etter utleigenettside.
«Jeg leier ut et rom i en leilighet der jeg selv har seng på stua», tikkar det inn i innboksen.
Er eg interessert, vil personen vite. Han skal ha 7000 kroner i månaden for rommet.
Eg blar vidare og lærer at «rom i bufellesskap» rett som det er tyder åtte soverom på i snitt ni kvadratmeter kvar, eit kjøken og eit bad på deling. To bad om ein er heldig. Åtte soverom i eitt husvære og ikkje ein einaste felles sofa å krangle om, tenkjer eg og stryk handa bortover sofaen eg no deler med éin person. Prisen ligg ein stad mellom 6000 og 8000 kroner i månaden.
Førre helg melde Klassekampen om eit familiehusvære på Frogner med to soverom og tre stover som har vorte til ti hyblar som måler mellom seks og ti kvadratmeter, til 7700 kroner i månaden. Husværet er det tidlegare bystyrepolitikar Nordan Helland som eig. Fleire naboar melder om støy og hyppig utskifting av leigetakarar, og dei meiner at hyblifiseringa øydelegg infrastrukturen. Planløysinga er heller ikkje forsvarleg når det gjeld brannsikring og rømmingsvegar, melder Plan- og byggjeetaten. Etter fleire naboklager har etaten vedteke tvangsmulkt. Men huseigaren ser ikkje problemet.
– Dersom eg måtte minske buutgiftene mine kraftig, kunne eg godt ha budd her, svara han Klassekampen.
Helland skriv til avisa at han er stolt over å leggje til rette for bustader av god kvalitet for folk med dårleg råd.
Bryna mine klarer ikkje avgjere om dei skal trekkje seg saman eller forsvinne opp i hårfestet. Tett under 8000 i månaden, i nokre høve over 1000 kroner per kvadratmeter, og to bad på deling med ni andre, har altså vorte billeg. Kan ein då framleis skulde på at det er leigetakarane som er fine på det og vil ha gangavstand til sentrum framfor leveleg areal heime? Frå den marineblå sofaen i Oslo lengtar eg nesten etter dei 13 kvadratmetrane eg leigde for 3000 kroner i månaden, med eige bad, i Volda.
Tidlegare i mai melde regjeringa at dei vil stramme inn regelverket i plan- og byggjelova, nett for å hindre at store husvære vert til bitte små hyblar. Sameiga må mellom anna i fleirtal gje samtykke til slik ombygging. For hyblifiseringa vert meir og meir vanleg i alle dei største byane i Noreg, ifølgje NRK i 2018. Og Statistisk sentralbyrå viser ein nedgang i talet på dei som eig sin eigen bustad.
Eg kjenner at eg vert uroa for mi eiga framtid som leigetakar. Må eg finne meg i å betale 1000 kroner per kvadratmeter fordi eg ikkje ønskjer å bruke to timar dagen på å reise med kollektivtransport? For sjølv om ein får redusert talet på hybelkollektiv, er det ikkje sjølvsagt at leigeprisen går ned. Men, tenkjer eg, eg skal heller betale 8000 kroner for å dele eit heilt husvære med nokon, enn å bu i ei øskje til den same prisen.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Med Macen på fanget sit eg i husværet eg må flytte ut av om få månader. Eg blar kvilelaust nedover utleigenettside etter utleigenettside.
«Jeg leier ut et rom i en leilighet der jeg selv har seng på stua», tikkar det inn i innboksen.
Er eg interessert, vil personen vite. Han skal ha 7000 kroner i månaden for rommet.
Eg blar vidare og lærer at «rom i bufellesskap» rett som det er tyder åtte soverom på i snitt ni kvadratmeter kvar, eit kjøken og eit bad på deling. To bad om ein er heldig. Åtte soverom i eitt husvære og ikkje ein einaste felles sofa å krangle om, tenkjer eg og stryk handa bortover sofaen eg no deler med éin person. Prisen ligg ein stad mellom 6000 og 8000 kroner i månaden.
Førre helg melde Klassekampen om eit familiehusvære på Frogner med to soverom og tre stover som har vorte til ti hyblar som måler mellom seks og ti kvadratmeter, til 7700 kroner i månaden. Husværet er det tidlegare bystyrepolitikar Nordan Helland som eig. Fleire naboar melder om støy og hyppig utskifting av leigetakarar, og dei meiner at hyblifiseringa øydelegg infrastrukturen. Planløysinga er heller ikkje forsvarleg når det gjeld brannsikring og rømmingsvegar, melder Plan- og byggjeetaten. Etter fleire naboklager har etaten vedteke tvangsmulkt. Men huseigaren ser ikkje problemet.
– Dersom eg måtte minske buutgiftene mine kraftig, kunne eg godt ha budd her, svara han Klassekampen.
Helland skriv til avisa at han er stolt over å leggje til rette for bustader av god kvalitet for folk med dårleg råd.
Bryna mine klarer ikkje avgjere om dei skal trekkje seg saman eller forsvinne opp i hårfestet. Tett under 8000 i månaden, i nokre høve over 1000 kroner per kvadratmeter, og to bad på deling med ni andre, har altså vorte billeg. Kan ein då framleis skulde på at det er leigetakarane som er fine på det og vil ha gangavstand til sentrum framfor leveleg areal heime? Frå den marineblå sofaen i Oslo lengtar eg nesten etter dei 13 kvadratmetrane eg leigde for 3000 kroner i månaden, med eige bad, i Volda.
Tidlegare i mai melde regjeringa at dei vil stramme inn regelverket i plan- og byggjelova, nett for å hindre at store husvære vert til bitte små hyblar. Sameiga må mellom anna i fleirtal gje samtykke til slik ombygging. For hyblifiseringa vert meir og meir vanleg i alle dei største byane i Noreg, ifølgje NRK i 2018. Og Statistisk sentralbyrå viser ein nedgang i talet på dei som eig sin eigen bustad.
Eg kjenner at eg vert uroa for mi eiga framtid som leigetakar. Må eg finne meg i å betale 1000 kroner per kvadratmeter fordi eg ikkje ønskjer å bruke to timar dagen på å reise med kollektivtransport? For sjølv om ein får redusert talet på hybelkollektiv, er det ikkje sjølvsagt at leigeprisen går ned. Men, tenkjer eg, eg skal heller betale 8000 kroner for å dele eit heilt husvære med nokon, enn å bu i ei øskje til den same prisen.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Åtte soverom i eitt husvære og ikkje ein einaste felles sofa å krangle om.
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.