EU-bøndene har fått nok
Europeiske bondeprotestar handlar om langt meir enn nye klima- og miljøkrav og import frå Ukraina.
Bondeprotestar har spreidd seg til mange europeiske land. I Tyskland vart protestane utløyste av eit vedtak om å fase ut subsidiar på landbruksdiesel.
Foto: Ebrahim Noroozi / AP
Det verkar nokså fjernt no, men det er ikkje mange år sidan EU og USA var i intensive forhandlingar om det som skulle verte verdas største frihandelsavtale: Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP), som kunne kome til å omfatte ein tredjedel av verdshandelen. Planane vart lagde på is med det same då han som hadde varsla at han ville rive i stykke USAs handelsavtalar, vart vald til president i USA.
Nokre år etter kom pandemien og avdekte kor sårbare globale handelsliner kunne vere. Og etter at Russland invaderte nabolandet, er det få som snakkar om grenselaus handel som noko mål lenger. For amerikanarane er det friendshoring som gjeld, det vil seie at handel og utanlandsk produksjon skal konsentrerast til vener og land ein delar verdigrunnlag med. Også EU styrkar kontrollen med eksport og inn- og utgåande investeringar.
Når europeiske bønder no køyrer fram traktorane, dumpar gjødsel og hyttar med høygaflar i land etter land, i det som truleg er det største bondeopprøret i EU nokon gong, kan det innebere endå eit tilbakeslag for tanken om ein global handel.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
