Her i bokstova vil me ikkje gjere ein katt fortred. På generelt grunnlag er me imot dyreplaging. Difor vil me sleppe katten ut av sekken, og i det høvet vil me òg rette ein oppdragande peikefinger mot folk som går omkring og seier: «I mørkeret er alle kattar grå.»
Det er nemleg slett ikkje slik at om du har ein katt som er svart eller kvit, så får katten ein annan kulør berre du slår av lyset. Nei, katten er framleis svart eller kvit, også i mørkeret.
Snakk litt med katten. Om du er i beit for noko å seie til pus, har boklækjaren hatt ein viss suksess med å avsløre for katten at når han er borte, dansar musene på bordet. Slik får du katten til å halde seg heime. Då vil han heller gå ein ekstra runde rundt den varme grauten.
Gunder Runde skriv: «Ei lita flis av ei diktsamling, nesten usynleg i hylla. Men diktaren er stor. Ho heiter Ann Jäderlund, er fødd i 1955 (Laxness), og debuterte i 1985. Seinare har ho gitt ut mange diktsamlingar, eit par lyrikksamlingar for born, og minst eitt skodespel. Den spinkle boka frå 1995 ber tittelen Mørker mørke mørkt krystallar i den norske omsettinga (ved Gunstein Bakke og Gunnar Værness), og når eg leitar etter drøvtyggjarar, finn eg fleire gonger geita nemnd, og også eit par gonger ei brun ku. Forfattaren er godt kjend i heimlandet Sverige, og var mellom anna i si tid sentral i ein debatt om vanskeleg tilgjengeleg lyrikk. Ho har vore nominert til Nordisk råds litteraturpris (2020) og kan slå i bordet med ei rad litterære prisar i heimlandet. Dagens aktuelle bok er merkt av mørke, seier litteraturkjennarane. Om ho får like mykje omtale her i landet som ho får i Sverige, er ikkje godt å seie.»
Gunnar Bæra skriv: «Dette vart ei krevjande oppgåve, for å bruke eit av dei nyaste politiske moteorda. Arbeidskrevjande fordi eg ikkje fekk treff på dei første digitale søka. Eg brukte difor over ein time på Løten bibliotek for å bla gjennom heile lyrikkhylla – til fånyttes. No ja, eg kom over mange gode bøker som eg nikka attkjennande til, men ’ikkje ho som eg vilde ha’, for å sitere Hellbillies. Eg bytte difor taktikk og tok for meg nynorskvenlege forlag og deretter søk på årstala lyrikaren skulle vera fødd. Då kom eg over eit namn og ein tittel som høvde godt: Ann Jäderlund hadde gjeve ut Mørker mørke mørkt krystallar. Ho hadde publisert eit tital diktsamlingar og to barnebøker. Spørsmålet var no om ho hadde skrive om to drøvtyggarar. Boka var for ny til at eg fekk tilgang i Bibsys, men i eit samandrag fann eg ei geit. Som cand.reol og bibliotekar emeritus har eg fleire hjelperåder i verktøykassa mi. I Biblioteksøk fann eg kva for bibliotek i Noreg som har boka, men det vart for langt å køyre. Eit alternativ var Bibliotektransport som henta boka og leverte henne på lokalbiblioteket mitt. Slik vart då oppgåva løyst. I boka har forfattaren skrive geit tolv gonger, ku eller kyr tre gonger og lam to gonger.»
På oppgåve 1635 fekk me krystallklåre svar frå desse klokingane: John Olav Johnsen, Signar Myrvang, Eli Winjum, Ragnhild Eggen, Paul Henrik Hage, Per Skjæveland, Skeisebibliotekaren i LASK, Vigdis Hegna Myrvang, Eli Hegna, John Dag Hutchison, Karle Gjernes, Ingebjørg Sogge, Ingrid Elisabeth Kåss, Fritjof Lampe, Inger Anne Hammervoll, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Reidar Birkeland, Folke Kjelleberg, Olav Holten, Jorunn Øxnevad Lie, Kjell Helge Moe, Per Trygve Karstensen, Eirik Holten, Inger Merete, Kirsti og Grete, Gunder Runde, Jarle Fanebust, Sissel Gunnarshaug, Tiril Bonnevie, Nils Farstad, Audun Gjengedal, Ole Husby, Robert Øfsti, Inger Margrethe Berge, Marta Kløve Juuhl, Gunnar Bæra, Laurits Killingbergtrø, Olav B. Larsen, Sigrun Gjengedal Ruud, Gunnar Eide, Magnhild Reisæter, Irene og Tore på Tranby, Torleik Stegane og Ole G. Evensen. Dei siste skal bli dei fyrste. I dag heiter bokvinnaren Ole G. Evensen. Gratulerer!
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
