Eg er så svineheldig å ha fått ein nabolagsrestaurant, eller det er vel helst ein vinbar, men dei som driv han, har røynsle frå topp gourmetstader. Dei var leie av 40 kokkar og fullt melodrama kvar dag og ønskte å tilby noko meir rett fram og folkeleg. Dei fann eit ledig lokale nær der eg bur, og slo til.

Iblant slår dei også til med enkel og velsmakande barmat. Mike er halvt thai og har full oversikt over den asiatiske delen av det kulinariske kartet. Danske Alex fekk nyleg suksess med sine danske smørrebrød, og det i den grad at eg med den største sjølvfølgje har ete panert raudspette opptil fleire gonger i veka.

Raudspetta, der ho ligg flyndreflat på botnen og lurar etter favorittmåltidet børstemark, er ein eventyrleg god matfisk. Det veit alle som har vitja dei berømte ydmyge københavnske smørrebrødrestauranter! Billeg er ho også, og blir rekna som miljøvenleg fangst, for bestanden har tatt seg dugeleg opp dei siste åra.

Om du ikkje er uheldig med fiskehandlaren din (at han altså flår deg), skal det vere mogleg å få tak i svært rimelege filetar av raudspette. Det kjem jo godt med i desse tider, no som prisane fyk i vêret så raskt at ein nesten kan høyre dei stige: Eg sver til dømes på at kaffien kosta 49 kroner idet eg steig inn i nærbutikken min i går, men så var han plutseleg oppe i 54 då eg skulle betale han. Så fort går det. Det er magisk.

Raudspette, altså – eg fekk til slutt overtalt Alex til å selje meg nokre av filetane sine så eg kunne lage delikatessa i mitt eige kjøken. Dermed kunne eg også servere min gode nabo, sidan han er dårleg til beins og sjeldan går ut. Ein treng ikkje mange ingrediensar, og om ein ikkje får tak i raudspette, kan smørflyndre og andre faste, flate fiskefiletar høve som erstatning.

Først finn du fram to store fat, og det eine fyller du med nokre matskeier fint kveitemjøl, tre–fire teskeier fint salt og nykverna svartpepar. Bland dette godt saman med ein gaffel, tørk av filetane med tørkepapir og vend dei i blandinga. Rist av overflødig mjøl. Så har du gjort klar ein bolle med to–tre godt blanda egg (det kjem litt an på kor mykje du skal lage), og filetane vender du i dette, så dei kan tiltrekkje seg herlege mengder knust kavring eller mjøl.

Panering lagar du lett sjølv ved å samle på tørre brødskalkar (helst lyse) og så køyre dei i kjøkenmaskina. Alternativt kan du kjøpe griljermjøl i butikken, da vil du få ein lys og fin variant. Sjølv har eg prøvd med lyse knekkebrød i matmølla, og det blei framifrå. Fiskefiletane skal så få runden sin i fatet med panering og er dermed klare for steiking.

Bruk ei teflon- eller stålpanne som du fyller med ein dryg centimeter nøytral olje, for eksempel solsikkeolje eller druekjerneolje. Olja skal dekke fisken når han blir steikt. Legg så i filetane og pass på at olja held høg temperatur. Legg dei på tørkepapir mens du steiker ferdig dei siste.

Når dei er herleg gylne, er dei klare for festen, og med flate filetar går jo dette på to–tre minutt på kvar side, alt etter storleik. Du kan òg bruke frityrkokar.

Så må du bestemme deg – er det lunsj eller middag? Til lunsj vil eg servere raudspetta på tynne, tynne skiver av grovt rugbrød. Danskane smør skivene med litt gåse- eller andefeitt, men smør er like bra. Legg filetane på dei smurde skivene og ha over ein raus porsjon heimelaga remulade: tre delar majones til éin del dijonsennep, litt finhakka sylteagurk og ei klype sukker.

Nokre små sølvlauk og kapers er også fint som pynt, eller bruk karse, dill, graslauk eller anna grønt. Og klem for smakens skyld ein god sitron over, eller la gjestene gjere det sjølv.

Denne remuladen kan du også lage om fisken skal vere middag: Gjer det enkelt og kok nokre søte gule småpoteter i salta vatn. Server med det du likar å drikke, men ikkje raudvin. Det passar ikkje. Med eit glas iskaldt øl og ein lille snaps blir det straks fest, og fest kan vi jo trenge i desse ulvetider.

Vi får la maten trøyste oss så godt han kan, og det kan han jo. Og snart er det jul!

Dagfinn Nordbø er satirikar og tekstforfattar.

post@nordbo.no