Diktet: Laila Stien
Foto: Terje Bendiksby / NTB
Diktet denne veka er henta frå ei lita bok utgjeven på Albatross, forlaget til Magnar Mikkelsen som inntil nyleg heldt til i Veidnesklubben, ei lita bygd i Lebesby kommune i Finnmark. Hold stø båt kom ut i 1990 og var skriven av Laila Stien (f. 1946), som då var ein etablert Tiden-forfattar.
Ein tenkjer kan hende ikkje først og fremst på poesi når ein tenkjer på Laila Stien. Men forfattarskapen tel òg tre eigne diktsamlingar og ikkje minst ei lang rekkje vesentlege poesiomsettingar frå samisk. Omtrent samstundes som Hold stø båt kom ut, kom òg omsettingar av mellom andre Nils-Aslak Valkeapää (Vindens veier) og Anders Fjellner, og fleire av Rauni Magga Lukkari. Stien blei i 2015 utnemnd til æresdoktor ved UiT Noregs arktiske universitet for forfattarskapen og omsettingsarbeidet.
Boka er illustrert med åtte tresnitt av Hans Gerhard Sørensen (1923–1999), ein av dei mest framståande bokillustratørane i Noreg frå førre hundreåret, kjend for å ha illustrert fleire verk av Duun, Is-slottet av Vesaas og Nordlands trompet av Dass. Sørensen ville ha fylt 100 år i januar i år.
Diktsamlinga opnar med eit motto frå Nordlands trompet, og det er er ein nordnorsk kvardag som er den raude tråden i denne raude diktboka. Ein kvardag som på den tida nok var prega av eit visst mismot – etter nedgang i fisket, motgang i økonomien, naturkrise og arbeidsløyse. Svaret på situasjonen er ikkje syting, men arbeid og kunnskap: Det dreier seg om å bidra: hjelpe til og halde ut.
Arbeidet gir trøyst og avlar kunnskap som mellom anna kjem til syne i språket: Ein nyttar presise omgrep som «andøy», eller andøve – som tyder å bruke årer til å halde ein båt roleg i vind og straum. Meistringa gjer ein stolt; det styrker bandet mellom generasjonar og gjer folk i stand til å bere dagane.
Cathrine Strøm
Trekke kokfisk
Hold stø båt
hold ut.
Varmen fra åretak
og heimspunnet ull
brer seg snart i kroppen
jager bort mismot
mjuker opp fingrene
tiner tofta.
Hold stø båt, hjelp til
hold rede på garnet i sjøen
garnet i nevene på far din
garnet med blank sild.
Hold båten still.
Hold stø båt.
Fortap deg ikke
i glitteret i vannspeilet
perlene på ripa.
Andøv, ro.
Hold båten stø
bær maten lett i hus
bær børa inn i varmen
bær dagene
med hele din jentestyrke
spis maten stolt.
Hold stø båt
hold ut.
Laila Stien
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Diktet denne veka er henta frå ei lita bok utgjeven på Albatross, forlaget til Magnar Mikkelsen som inntil nyleg heldt til i Veidnesklubben, ei lita bygd i Lebesby kommune i Finnmark. Hold stø båt kom ut i 1990 og var skriven av Laila Stien (f. 1946), som då var ein etablert Tiden-forfattar.
Ein tenkjer kan hende ikkje først og fremst på poesi når ein tenkjer på Laila Stien. Men forfattarskapen tel òg tre eigne diktsamlingar og ikkje minst ei lang rekkje vesentlege poesiomsettingar frå samisk. Omtrent samstundes som Hold stø båt kom ut, kom òg omsettingar av mellom andre Nils-Aslak Valkeapää (Vindens veier) og Anders Fjellner, og fleire av Rauni Magga Lukkari. Stien blei i 2015 utnemnd til æresdoktor ved UiT Noregs arktiske universitet for forfattarskapen og omsettingsarbeidet.
Boka er illustrert med åtte tresnitt av Hans Gerhard Sørensen (1923–1999), ein av dei mest framståande bokillustratørane i Noreg frå førre hundreåret, kjend for å ha illustrert fleire verk av Duun, Is-slottet av Vesaas og Nordlands trompet av Dass. Sørensen ville ha fylt 100 år i januar i år.
Diktsamlinga opnar med eit motto frå Nordlands trompet, og det er er ein nordnorsk kvardag som er den raude tråden i denne raude diktboka. Ein kvardag som på den tida nok var prega av eit visst mismot – etter nedgang i fisket, motgang i økonomien, naturkrise og arbeidsløyse. Svaret på situasjonen er ikkje syting, men arbeid og kunnskap: Det dreier seg om å bidra: hjelpe til og halde ut.
Arbeidet gir trøyst og avlar kunnskap som mellom anna kjem til syne i språket: Ein nyttar presise omgrep som «andøy», eller andøve – som tyder å bruke årer til å halde ein båt roleg i vind og straum. Meistringa gjer ein stolt; det styrker bandet mellom generasjonar og gjer folk i stand til å bere dagane.
Cathrine Strøm
Trekke kokfisk
Hold stø båt
hold ut.
Varmen fra åretak
og heimspunnet ull
brer seg snart i kroppen
jager bort mismot
mjuker opp fingrene
tiner tofta.
Hold stø båt, hjelp til
hold rede på garnet i sjøen
garnet i nevene på far din
garnet med blank sild.
Hold båten still.
Hold stø båt.
Fortap deg ikke
i glitteret i vannspeilet
perlene på ripa.
Andøv, ro.
Hold båten stø
bær maten lett i hus
bær børa inn i varmen
bær dagene
med hele din jentestyrke
spis maten stolt.
Hold stø båt
hold ut.
Laila Stien
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.