Litteratur
Ein sjukepleiar i bagasjerommet
REYKJAVíK: – Gjennom latteren kan ein forsona seg med eksistensens harde vilkår, seier Bergsveinn Birgisson og siterer den russiske filosofen Mikhail Bakhtin.
Ei av dei viktigaste oppgåvene for kunstnarar er å fortelja kva som eigentleg held på å skje i samfunnet, seier Bergsveinn Birgisson.
Foto: Harald Hognerud
I desse dagar kjem den norsk-islandske forfattaren med romanen Kolbeinsøy, og der vekslar han kvikt mellom det tragiske og det komiske.
I boka tek «forteljaren» kontakt med ein depressiv ven som er innesperra på psykiatrisk avdeling. Men det er ikkje problemfritt, for der rår ein kjenslelaus sjukepleiar som er så horribel at den einaste løysinga er å kidnappa henne og plassera henne på ei aud øy langt ute i havet.
Byggjer grendehus
Bergsveinn Birgisson (50) har bak seg både romanar og sakprosabøker.
– Men Kolbeinsøy er i ein annan kategori, og det var på tide, slår han fast.
– Det byrja i 2014 då eg skulle skriva ei poetisk-biografisk forteljing, som alle skriv no for tida. Men så byrja det å krypa inn både metaforar og metamorfose, og til slutt handla det om tre personar. Heldigvis tok eg meg sjølv og alle personlege element ut av heile prosjektet.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
