Eit lite klimakriseliv

Det er ein av desse dystre januardagane der du ikkje kan gå femti meter utan å gå på trynet. Legevakta i Oslo har fått inn 500 fallskadde på to dagar. Det er som i starten av Sigri Sandbergs nye bok, Det året eg vakna: Ho lagar snømann på altanen og ser folk ramle rundt utanfor blokka.

Boka har undertittelen Kva skjer med naturen – og oss?. Det er ikkje lett å tru når isen ligg til uti april: Oslo har mista 22 vinterdagar, seier forskarane. Det er krise.

– Menneskets hjerne er ikkje konstruert for å takle slike kriser, seier Sandberg.

– Vi er korttenkte og egoistiske, skapte for å overleve ein dag, ei veke og til neste sommar. Då koronaviruset kom, reagerte samfunnet akutt. Klima- og naturkrisa har andre kjenneteikn. Derfor reagerer vi ikkje slik vi burde. Men å vite korleis vi er konstruerte, kan hjelpe oss til å ikkje gi opp.

Svalbard

I Det året eg vakna følger vi Sandberg gjennom eit år og på ulike heimstader: ein eplegard i Sogn, ei høgblokk i Oslo, der ho har to tenåringar, og ei hytte på Svalbard, der ho er i januar, i ei audsleg hytte i Foxdalen. Her bur mannen hennar om vinteren, utan straum og innlagt vatn. Ein isbjørn tok seg nyleg inn og endevende hytta: «det var glefsehòl i ketsjupen og kaviaren».

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare