Litteratur
Vil ikkje berre underhalde
Då pandemien råka Noreg, sette Lotta Elstad seg til å skrive, og ho stoppa ikkje før ho hadde ein serie på tre romanar. Den første, Xiania 1, er alt seld for ein rekordsum til eit dansk forlag.
Lotta Elstad debuterte som sakprosaforfattar, men skriv òg romanar.
Foto: Oda Berby
Det byrja med at ho ville skrive om farmora si, som flytta frå innlandet til Kristiania (= Xiania) for om lag hundre år sidan. Den unge kvinna skal ha hatt eit ganske omskifteleg og eventyrleg liv, men romanen blei noko heilt anna: ei skildring av ei ung, naiv kvinne, Klara, som flyttar til hovudstaden i 1921 for å ta abort og snart blir riven mellom to liv og to miljø – det utfattige, saneringsmogne Vaterland og det aristokratiske Bygdøy.
– Eg har ein mastergrad i historie, og det gir meg ei sterk lykkekjensle å lese historie, fordi det utvidar horisonten min og gir nye perspektiv på korleis vi lever. Litt tilfeldig snubla eg over denne epoken, og eg tok til å lure på korleis livet arta seg der og då. Det blei mykje lesing, kjeldegransking og kartstudering. Og litt etter litt lyfta ei lita verd seg opp med mange småhistorier her og der. Så fekk fantasien fylle ut tomromma om livet i det Vaterland som ikkje finst lenger.
Historieformidling
Noko av det studium og lesing av historie har gitt henne, vil ho gjerne gi vidare.
– No er ikkje dette ein dokumentar, men boka tek jo utgangspunkt i slik det var. Historieløyse er eit ganske stort problem i det offentlege ordskiftet og hos folk generelt. Eg trur vi ville vore ti gonger smartare og betre forstått verda og kva som skjer, om det allmenne kunnskapsnivået og interessa for fortida hadde vore høgare.
– Kva var det som appellerte så sterkt til deg ved 1920-åras Kristiania?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
