Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Frå matfatetKunnskap

Kua og konspirasjonsteoriane

Få klimadebattar har spora av så hardt som den om metanutslepp frå kyr. 

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Alle vil ha mat, og ingen vil ha klimaendringar. Korleis sameinar ein dei to utan at internettet går av skaftet?

Alle vil ha mat, og ingen vil ha klimaendringar. Korleis sameinar ein dei to utan at internettet går av skaftet?

Foto: Anja Niedringhaus / AP / NTB

Alle vil ha mat, og ingen vil ha klimaendringar. Korleis sameinar ein dei to utan at internettet går av skaftet?

Alle vil ha mat, og ingen vil ha klimaendringar. Korleis sameinar ein dei to utan at internettet går av skaftet?

Foto: Anja Niedringhaus / AP / NTB

4257
20250103
4257
20250103

Er dette den raraste måten eit nytt år i livet til spalta «Frå matfatet» kunne byrje på? Det får i så fall vere. For dette er ingenting samanlikna med den rare debatten om mjølkeproduksjon frå ku dei siste månadene. Klimaskeptikarar, vaksinemotstandarar, dyrevernarar og helsefanatikarar med både falske profilar på sosiale medium og falske motiv er berre noko av det mjølkeprodusentar må ha med å gjere for tida. Ja, det kan nærast verke som alle vonde krefter, i alle fall på internettet, har samla seg om å angripe kua og mjølkenæringa.

I byrjinga av desember melde Q-meieriet at dei trekker mjølka Klimamelk frå butikken. Med det avsluttar Q prøveprosjektet med fôring av kyr med metanhemmaren Bovaer. Bovaer er eit fôrtilsetjingsstoff som hindrar at hydrogen i vomma til drøvtyggarar vert til klimagassen metan.

Tine har tidlegare trekt tilbake si «klimamjølk» på kartong frå butikkane, men held fram med prøveprosjektet med metanhemmarar. Dette har sett sinn i kok og fått mang ein mjølkedrikkar til å heise boikottflagget: For mange er det heilt krise at mjølka dei kjøper, kan kome frå kyr som har fått nokre få gram Bovaer i fôrrasjonen sin. Nettstader som Document og Steigan står fremst i kritikkøen.

«Det kan nærast verke som alle vonde krefter har samla seg om å angripe kua.»

Uforholdsmessig

Er Bovaer skadeleg for menneske? Lite tyder på det, men det er umogleg å prove det motsette så kort tid etter lanseringa.

Er Bovaer skadeleg for kyr? Same svaret her.

Men viktigare: Står redsel, raseri og spaltemeter i noko som helst fornuftig forhold til risikoen ved og verdien av prosjektet? Metanhemmarar er langt frå det einaste tilskotet produksjonsdyr får for at livet deira skal tilpassast ei industriell produksjonslinje.

Tenk berre på alle tiltak som vert gjorde for å få kyr til å kome i brunst til alle årets tider, slik at mjølkeproduksjonen kan gå kontinuerleg. Det er ikkje naturleg for kyr å verte brunstige når det er mørkt ute, og det krevst både mykje kunstig lys og mykje ekstra E-vitamin og selen i kraftfôret for å få det til. Også dette påverkar nok både dyr og produkt på eitt eller anna vis. Likevel er det få eller ingen som hissar seg opp over eit tiltak vi har vorte vane med.

Metanhemmarar er noko nytt, men ikkje noko ekstraordinært. Truleg er det langt viktigare ting å uroe seg for i norsk mjølkeproduksjon, som at inntekta til norske bønder i snitt gjekk ned med 23 prosent i 2023, til dømes – og det frå eit nivå som langt frå var til å leve med. Eller at sjølvforsyningsgrada i Noreg er blant dei lågaste i verda.

Byte hest midt i løpet

Burde Tine og Q trekt klimamjølkprodukta sine frå marknaden så raskt, eller burde dei stått i uroa, om dei verkeleg trudde på teknologien? Det er lov – ja, det bør endåtil oppfordrast til – å ombestemme seg om ein oppdagar at ein har gjort noko uheldig.

Spør du meg, var eigne kartongar med klimamjølk eit feilsteg frå starten. Faktorane som avgjer om ein bonde kan produsere med metanhemmarar eller ikkje, har lite eller ingenting å gjere med vilje til å gjennomføre klimatiltak, og så å seie alt å gjere med om produksjonen er stor nok og ligg nær nok eit meieri til at det kan forsvarast å gje han ein eigen tank på mjølkebilen. Poenget er at næringa som heilskap gjer det dei kan for å få ned klimagassutsleppa, ikkje å feire rekordutsleppskutt frå enkeltgardar.

Men for at vi skal ha ei jordbruksnæring å kutte utslepp frå, må vi ha ei jordbruksnæring i fyrste omgang. Det er her kampen verkeleg står for tida: I snitt vert meir enn éin gard lagd ned kvar dag i Noreg. Det er eit nedleggingstempo som faktisk kan ende med at vi står om ikkje utan, så med berre eit fåtal gardsbruk igjen her i landet.

Det vil sjølvsagt ikkje føre til nokon nedgang i klimagassutslepp, for vi må ha mat i munnen hokke som. Men det vil føre til at Noreg i endå mindre grad enn i dag tek ansvar for å fø sitt eige folk, og at vi med det lèt vere å gjere det vi kan for å bidra til global mattryggleik.

Om vi ser slik på det, vert både risikoen og nytta ved nokre gram Bovaer i ein fôrrasjon liten. Kanskje bør alle partar byrje det nye året med å roe seg kraftig ned?

Siri Helle

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Er dette den raraste måten eit nytt år i livet til spalta «Frå matfatet» kunne byrje på? Det får i så fall vere. For dette er ingenting samanlikna med den rare debatten om mjølkeproduksjon frå ku dei siste månadene. Klimaskeptikarar, vaksinemotstandarar, dyrevernarar og helsefanatikarar med både falske profilar på sosiale medium og falske motiv er berre noko av det mjølkeprodusentar må ha med å gjere for tida. Ja, det kan nærast verke som alle vonde krefter, i alle fall på internettet, har samla seg om å angripe kua og mjølkenæringa.

I byrjinga av desember melde Q-meieriet at dei trekker mjølka Klimamelk frå butikken. Med det avsluttar Q prøveprosjektet med fôring av kyr med metanhemmaren Bovaer. Bovaer er eit fôrtilsetjingsstoff som hindrar at hydrogen i vomma til drøvtyggarar vert til klimagassen metan.

Tine har tidlegare trekt tilbake si «klimamjølk» på kartong frå butikkane, men held fram med prøveprosjektet med metanhemmarar. Dette har sett sinn i kok og fått mang ein mjølkedrikkar til å heise boikottflagget: For mange er det heilt krise at mjølka dei kjøper, kan kome frå kyr som har fått nokre få gram Bovaer i fôrrasjonen sin. Nettstader som Document og Steigan står fremst i kritikkøen.

«Det kan nærast verke som alle vonde krefter har samla seg om å angripe kua.»

Uforholdsmessig

Er Bovaer skadeleg for menneske? Lite tyder på det, men det er umogleg å prove det motsette så kort tid etter lanseringa.

Er Bovaer skadeleg for kyr? Same svaret her.

Men viktigare: Står redsel, raseri og spaltemeter i noko som helst fornuftig forhold til risikoen ved og verdien av prosjektet? Metanhemmarar er langt frå det einaste tilskotet produksjonsdyr får for at livet deira skal tilpassast ei industriell produksjonslinje.

Tenk berre på alle tiltak som vert gjorde for å få kyr til å kome i brunst til alle årets tider, slik at mjølkeproduksjonen kan gå kontinuerleg. Det er ikkje naturleg for kyr å verte brunstige når det er mørkt ute, og det krevst både mykje kunstig lys og mykje ekstra E-vitamin og selen i kraftfôret for å få det til. Også dette påverkar nok både dyr og produkt på eitt eller anna vis. Likevel er det få eller ingen som hissar seg opp over eit tiltak vi har vorte vane med.

Metanhemmarar er noko nytt, men ikkje noko ekstraordinært. Truleg er det langt viktigare ting å uroe seg for i norsk mjølkeproduksjon, som at inntekta til norske bønder i snitt gjekk ned med 23 prosent i 2023, til dømes – og det frå eit nivå som langt frå var til å leve med. Eller at sjølvforsyningsgrada i Noreg er blant dei lågaste i verda.

Byte hest midt i løpet

Burde Tine og Q trekt klimamjølkprodukta sine frå marknaden så raskt, eller burde dei stått i uroa, om dei verkeleg trudde på teknologien? Det er lov – ja, det bør endåtil oppfordrast til – å ombestemme seg om ein oppdagar at ein har gjort noko uheldig.

Spør du meg, var eigne kartongar med klimamjølk eit feilsteg frå starten. Faktorane som avgjer om ein bonde kan produsere med metanhemmarar eller ikkje, har lite eller ingenting å gjere med vilje til å gjennomføre klimatiltak, og så å seie alt å gjere med om produksjonen er stor nok og ligg nær nok eit meieri til at det kan forsvarast å gje han ein eigen tank på mjølkebilen. Poenget er at næringa som heilskap gjer det dei kan for å få ned klimagassutsleppa, ikkje å feire rekordutsleppskutt frå enkeltgardar.

Men for at vi skal ha ei jordbruksnæring å kutte utslepp frå, må vi ha ei jordbruksnæring i fyrste omgang. Det er her kampen verkeleg står for tida: I snitt vert meir enn éin gard lagd ned kvar dag i Noreg. Det er eit nedleggingstempo som faktisk kan ende med at vi står om ikkje utan, så med berre eit fåtal gardsbruk igjen her i landet.

Det vil sjølvsagt ikkje føre til nokon nedgang i klimagassutslepp, for vi må ha mat i munnen hokke som. Men det vil føre til at Noreg i endå mindre grad enn i dag tek ansvar for å fø sitt eige folk, og at vi med det lèt vere å gjere det vi kan for å bidra til global mattryggleik.

Om vi ser slik på det, vert både risikoen og nytta ved nokre gram Bovaer i ein fôrrasjon liten. Kanskje bør alle partar byrje det nye året med å roe seg kraftig ned?

Siri Helle

Emneknaggar

Fleire artiklar

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Foto: Birk Tjelmeland

BokKultur

Då «massekunsten» erobra landet

Korleis kunne ei gruppe amatørar i ei lita bygd i Nordhordland i løpet av nokre tiår produsere fleire hundre tusen bilete og selje dei over heile landet? Ei ny bok freistar gi svar på det unike fenomenet.

Jan H. Landro
Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Foto: Birk Tjelmeland

BokKultur

Då «massekunsten» erobra landet

Korleis kunne ei gruppe amatørar i ei lita bygd i Nordhordland i løpet av nokre tiår produsere fleire hundre tusen bilete og selje dei over heile landet? Ei ny bok freistar gi svar på det unike fenomenet.

Jan H. Landro

Teikning: May Linn Clement

Ord om språkKunnskap
Kristin Fridtun

Bleik om sausenebba

Kan henda er det nokre som vil setja nebbet høgt og seia at ordtaket om å syngja med sitt nebb slett ikkje viser til fuglar, men til folk. Då seier eg: Det er ingen grunn til å vera nebbete!

Ingvild Lothe er forfattarutdanna og skriv både dikt og prosa.

Ingvild Lothe er forfattarutdanna og skriv både dikt og prosa.

Foto: Ida Gøytil

BokMeldingar
Sindre Ekrheim

Idealitet og realitet

Ingvild Lothe skriv vedkjenningspoesi. Og vedkjenninga verkar genuin fordi ho i tillegg rommar humor og ironisk distanse, sjølv om det også berre kan vere ei maske.

Eivind Riise Hauge har skrive både noveller, romanar og skodespel.

Eivind Riise Hauge har skrive både noveller, romanar og skodespel.

Foto: Eivind Senneset

BokMeldingar
Odd W. Surén

Dei førehandsdømde og samfunnet

Eivind Riise Hauge skriv med forstand om brotsmenn, rettsvesen, liv og lære.

Det virtuelle Unesco-museet for stolne kunstobjekt vil vise tredimensjonale modellar av gjenstandar som er skjulte på den illegale kunstmarknaden.

Det virtuelle Unesco-museet for stolne kunstobjekt vil vise tredimensjonale modellar av gjenstandar som er skjulte på den illegale kunstmarknaden.

Illustrasjon: Kéré Architecture

Samfunn

Der krim møter kunst

Kulturskattar av uante verdiar er stolne og fjerna frå samfunna dei høyrer heime i. I løpet av året vil vi kunne sjå ein del av dei, i eit nytt virtuelt museum for stolne kulturminne.

Christiane Jordheim Larsen
Det virtuelle Unesco-museet for stolne kunstobjekt vil vise tredimensjonale modellar av gjenstandar som er skjulte på den illegale kunstmarknaden.

Det virtuelle Unesco-museet for stolne kunstobjekt vil vise tredimensjonale modellar av gjenstandar som er skjulte på den illegale kunstmarknaden.

Illustrasjon: Kéré Architecture

Samfunn

Der krim møter kunst

Kulturskattar av uante verdiar er stolne og fjerna frå samfunna dei høyrer heime i. I løpet av året vil vi kunne sjå ein del av dei, i eit nytt virtuelt museum for stolne kulturminne.

Christiane Jordheim Larsen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis