Studenten
Klokka hadde passert 18, og det var på tide å setja opp fyrste runde, då ein ung mann kom springande inn i lokalet.
Hjelpebrett for blinde.
Den røynde arrangøren og sjakkdomaren var særs nøgd med oppmøtet fredag kveld. Lokalet var fullt av sjakkentusiastar i alle aldrar. Hadde han nok bord og utstyr til alle? Han tok imot startavgifta, ein hundrelapp frå kvar, og talde 59 namn på blokka. Klokka hadde passert 18, og det var på tide å setja opp fyrste runde, då ein ung mann på rundt 25 år, kan henda ein student som ganske nyleg hadde bytt ut pensum med sjakkbøker, kom springande inn i lokalet. Det var ein høglydt entré, og folk såg opp frå treningspartia.
«Eg skal spela! Kva er pengepremiane i gruppe C?», sa den ukjende inntrengjaren og rekte fram ein hundrings. «Du er sein», sa arrangøren. «Og er du medlem?» «Eg skal melda meg inn, men eg slår allereie datamaskinen på nivå 2. Kjenner du boka 1000 mattoppgåver?» «Nei», sa arrangøren, «men du skal få vera med så vi får partal.»
Trekninga vart gjord, men arrangøren rynka på nasa då han såg kven studenten skulle møta. Studenten vart i det fyrste seriøse partiet sitt plassert på eit spesialbord mot ein røynd spelar som var høgt premiert i turneringar for blinde og svaksynte. Den eldre mannen hadde med sitt eige brikkesett, slik at han kunne kjenna seg fram til stillinga. Motstandaren måtte utføra trekka for båe spelarane på eit vanleg brett, og kommunisera sine eigne trekk i notasjon: «Laupar frå c1 til f4.»
Studenten forsikra domaren om at han ikkje ville ha noko problem med notasjonen, og at han gjekk for ein snøgg siger. Det byrja ganske bra. Litt nøling var det, men trekka vart formidla korrekt, og domaren pusta letta ut. Den gamle flytta både kvite og svarte brikker på det vesle hjelpebrettet.
«Ein halvtime uti partiet slengde studenten nonsjalant ut trekket Dd1-h5.»
Ein halvtime uti partiet slengde studenten nonsjalant ut trekket Dd1-h5. Han trykte nøgd på klokka og freista orientera seg i koordinatsystemet slik at han kunne formidla dronningtrekket høgt. Men før han fekk sagt noko, kom det frå motstandaren: «Da5xDh5». «Kva seier du?», spurde studenten perpleks. «Dronninga mi på a5 tek dronninga di på h5», svara mannen. «Men eg har ikkje sagt trekket mitt enno», sa studenten altfor høgt. «Du spela dronninga til h5 og trykte på klokka», svara mannen bryskt.
Arrangøren, som no var domar, kom ilande til. Han registrerte at studenten hadde bukka dronninga si på h5, noko studenten ikkje ville akseptera. Det viste seg at den eldre mannen ikkje var blind, men svaksynt. Etter at dette faktumet kom på bordet, heldt den svaksynte munn. Diskusjonen gjekk no høglydt mellom studenten og domaren.
Famhald neste gong
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Den røynde arrangøren og sjakkdomaren var særs nøgd med oppmøtet fredag kveld. Lokalet var fullt av sjakkentusiastar i alle aldrar. Hadde han nok bord og utstyr til alle? Han tok imot startavgifta, ein hundrelapp frå kvar, og talde 59 namn på blokka. Klokka hadde passert 18, og det var på tide å setja opp fyrste runde, då ein ung mann på rundt 25 år, kan henda ein student som ganske nyleg hadde bytt ut pensum med sjakkbøker, kom springande inn i lokalet. Det var ein høglydt entré, og folk såg opp frå treningspartia.
«Eg skal spela! Kva er pengepremiane i gruppe C?», sa den ukjende inntrengjaren og rekte fram ein hundrings. «Du er sein», sa arrangøren. «Og er du medlem?» «Eg skal melda meg inn, men eg slår allereie datamaskinen på nivå 2. Kjenner du boka 1000 mattoppgåver?» «Nei», sa arrangøren, «men du skal få vera med så vi får partal.»
Trekninga vart gjord, men arrangøren rynka på nasa då han såg kven studenten skulle møta. Studenten vart i det fyrste seriøse partiet sitt plassert på eit spesialbord mot ein røynd spelar som var høgt premiert i turneringar for blinde og svaksynte. Den eldre mannen hadde med sitt eige brikkesett, slik at han kunne kjenna seg fram til stillinga. Motstandaren måtte utføra trekka for båe spelarane på eit vanleg brett, og kommunisera sine eigne trekk i notasjon: «Laupar frå c1 til f4.»
Studenten forsikra domaren om at han ikkje ville ha noko problem med notasjonen, og at han gjekk for ein snøgg siger. Det byrja ganske bra. Litt nøling var det, men trekka vart formidla korrekt, og domaren pusta letta ut. Den gamle flytta både kvite og svarte brikker på det vesle hjelpebrettet.
«Ein halvtime uti partiet slengde studenten nonsjalant ut trekket Dd1-h5.»
Ein halvtime uti partiet slengde studenten nonsjalant ut trekket Dd1-h5. Han trykte nøgd på klokka og freista orientera seg i koordinatsystemet slik at han kunne formidla dronningtrekket høgt. Men før han fekk sagt noko, kom det frå motstandaren: «Da5xDh5». «Kva seier du?», spurde studenten perpleks. «Dronninga mi på a5 tek dronninga di på h5», svara mannen. «Men eg har ikkje sagt trekket mitt enno», sa studenten altfor høgt. «Du spela dronninga til h5 og trykte på klokka», svara mannen bryskt.
Arrangøren, som no var domar, kom ilande til. Han registrerte at studenten hadde bukka dronninga si på h5, noko studenten ikkje ville akseptera. Det viste seg at den eldre mannen ikkje var blind, men svaksynt. Etter at dette faktumet kom på bordet, heldt den svaksynte munn. Diskusjonen gjekk no høglydt mellom studenten og domaren.
Famhald neste gong
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Foto via Wikipedia Commons
«Ørjasæter var fyrst god ven med diktarbroren sin frå Gudbrandsdalen, men så fekk han høyre ting om Aukrust som skar han 'gjenom hjarte som eit tvieggja sverd'.»
Han heitte John Guillot, men skifta namn til Johnnie Allan og blei pub-rockar.
Arkivet: For tida framstår ikkje USA som det lova landet, men hausten for 50 år sidan var Elvis Presley på hitlistene i USA og England med «Promised Land»
Mogleg trasé for jarnbane mellom Narvik eller Bjørnfjell til Tromsø.
«Tanken om å realisera tog til Tromsø gjennom Sverige er på ingen måte ny.»
Daniel Sommer, Johannes Lundberg og Arve Henriksen.
Foto: Kristin Lidell
Fint nordisk samarbeid
Her er det ikkje spor av langhalm.
Polakkane er skumle bridgespelarar. Her frå avslutningsseremonien under World Bridge Games i Buenos Aires nyleg.
Foto: Poli Zolto / World Bridge Federation
Dąbrowskis masurka
For to veker sidan vann Polen gull i det som uformelt blir kalla bridgens olympiade, i Buenos Aires.