Frå matfatet
Om kosthaldsråda alt synest utdaterte, kan det ha si årsak.
Sunn frukost, ja vel, men kva med det kvite brødet og den magre salamien? Semje om kosthald er sjeldan.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Så kom dei endeleg, kosthaldsråda. Som trass i at dei er nettopp det, råd, og ikkje verken lover, forskrifter, påbod eller forbod, gjennom merksemd har fått både makt og tyngde.
I det minste heilt til dei var der. Ikkje eingong landbruks- og matministeren gav dei meir respekt enn at han på Facebook poserer ved ein overfylt kjøtdisk med teksten «frokost på vei til Arendalsveka» – ein veg han tok for å legge fram råd om å ikkje ete meir enn 350 gram raudt kjøt i veka. Dei varsla berekraftsråda som kunne hatt endå sterkare ord om kjøtinntak, var fordampa.
Dermed er det fort gjort å tenke at det er ei viss politisk styring med kva som vert sett på som sunn og miljøvenleg mat. Om vi skal forstå kvifor kosthaldsråda er som dei er, er det likevel viktigare å forstå kva dei er: ei oppsummering av funn frå vitskaplege undersøkingar.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
