Tapt bak ei vogn
Beate Oma Dahle / NTB
Me skal ikkje forstyrra vognføraren eller medpassasjerar i stillevogna, og det er heller ikkje god folkeskikk å stikka hovudet inn i ei framand barnevogn og uroa ungen som ligg der. Kan henda er reglane annleis for dokkevogner, men det er alltid lurt å spørja eigaren av vogna om lov fyrst. Me har i det heile mange vogner ikring oss: Dei rullar på vegar, skjener, golv og i terrenget.
Mange tek motorvogna til butikken og fyller handlevogna med varer som er vortne sende med vogntog eller togvogner som høver for slikt (jf. godsvogn). I ferien dreg nokre på tur med campingvogn eller husvogn. Andre må sitja i ei stridsvogn (jf. beltevogn, panservogn) og kan berre drøyma om late dagar på fine strender der folk sel godsaker frå vogn.
Forma vogn er dansk. På norrønt heitte det vagn, slik det framleis gjer på svensk og islandsk (færøysk har både vagnur og vognur). Vogn (jamnast uttala vågn) var likevel so vanleg at Aasen tok forma inn i landsmålet. Han høyrde rett nok at forma vagn framleis var i bruk, men då som namn på Karlsvogna, og det var gjerne bøygt som hankjønnsord (folk sa Vagnen og jamvel Vangen).
Vogn kjem frå ei germansk rot som tydde ‘røra på, fara’. Ho har gjeve oss eit vognlass med ord, som veg, vega, vagga, vogge, våg (‘smalt sjøstykke; verk, puss’, eig. ‘væske i rørsle’), våg (‘vektstong; vekteining’) og lånorda bevega, vakla, vekt og viktig. Vogn hadde nok glansdagane sine då køyring med hest og vogn var det vanlege.
Dei velhaldne kunne velja om dei ville køyra i open eller lukka vogn. Andre arbeidde hjå ein vognmann. Og folk ramla av. I samlinga med munnhell attarst i Norske Ordsprog av Aasen finn me vendinga «han er som han var fallen att-av ei vogn». Då er han «forvirret, forlegen», får me vita. Den som «ikkje er tapt bak ei vogn», derimot, veit råd. Men ein kan like fullt kjenna seg som femte hjulet på vogna.
Me lyt ha vognkort jamvel om me ikkje har hestevogner i vognskjulet, og det er ikkje dumt å vera på vassvogna (etter eng. be on the water waggon). Stasjonsvogn kjem òg frå engelsk. Det viste til vogner som førte passasjerar og reisegodset deira til og frå jarnbanestasjonar. Nokre har folkevogner i vognparken sin, og som mange veit, er folkevogn eit merkevarenamn (Volkswagen) som er vorte samnamn.
Kristin Fridtun
Kristin Fridtun er filolog og forfattar.
E-post: kristin.fridtun@gmail.com
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Me skal ikkje forstyrra vognføraren eller medpassasjerar i stillevogna, og det er heller ikkje god folkeskikk å stikka hovudet inn i ei framand barnevogn og uroa ungen som ligg der. Kan henda er reglane annleis for dokkevogner, men det er alltid lurt å spørja eigaren av vogna om lov fyrst. Me har i det heile mange vogner ikring oss: Dei rullar på vegar, skjener, golv og i terrenget.
Mange tek motorvogna til butikken og fyller handlevogna med varer som er vortne sende med vogntog eller togvogner som høver for slikt (jf. godsvogn). I ferien dreg nokre på tur med campingvogn eller husvogn. Andre må sitja i ei stridsvogn (jf. beltevogn, panservogn) og kan berre drøyma om late dagar på fine strender der folk sel godsaker frå vogn.
Forma vogn er dansk. På norrønt heitte det vagn, slik det framleis gjer på svensk og islandsk (færøysk har både vagnur og vognur). Vogn (jamnast uttala vågn) var likevel so vanleg at Aasen tok forma inn i landsmålet. Han høyrde rett nok at forma vagn framleis var i bruk, men då som namn på Karlsvogna, og det var gjerne bøygt som hankjønnsord (folk sa Vagnen og jamvel Vangen).
Vogn kjem frå ei germansk rot som tydde ‘røra på, fara’. Ho har gjeve oss eit vognlass med ord, som veg, vega, vagga, vogge, våg (‘smalt sjøstykke; verk, puss’, eig. ‘væske i rørsle’), våg (‘vektstong; vekteining’) og lånorda bevega, vakla, vekt og viktig. Vogn hadde nok glansdagane sine då køyring med hest og vogn var det vanlege.
Dei velhaldne kunne velja om dei ville køyra i open eller lukka vogn. Andre arbeidde hjå ein vognmann. Og folk ramla av. I samlinga med munnhell attarst i Norske Ordsprog av Aasen finn me vendinga «han er som han var fallen att-av ei vogn». Då er han «forvirret, forlegen», får me vita. Den som «ikkje er tapt bak ei vogn», derimot, veit råd. Men ein kan like fullt kjenna seg som femte hjulet på vogna.
Me lyt ha vognkort jamvel om me ikkje har hestevogner i vognskjulet, og det er ikkje dumt å vera på vassvogna (etter eng. be on the water waggon). Stasjonsvogn kjem òg frå engelsk. Det viste til vogner som førte passasjerar og reisegodset deira til og frå jarnbanestasjonar. Nokre har folkevogner i vognparken sin, og som mange veit, er folkevogn eit merkevarenamn (Volkswagen) som er vorte samnamn.
Kristin Fridtun
Kristin Fridtun er filolog og forfattar.
E-post: kristin.fridtun@gmail.com
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen
Mircea Cărtărescu kastar eit fortrolla lys over barndommen i Melankolien
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?