I dag ein lyrikar som er gløymd av mange. Ein einaste stad er han lyft fram, av August Mauritzen, redaktør for viseantologien Toner fra Tigerstaden (1974), ettersom Hans Aleksander Hansen hadde vunne Dagbladets konkurranse om kven som kunne skrive den beste Oslo-songen.
Visediktaren – fødd på Jevnaker 1911, oppvaksen i Drammen, død i Sandefjord 1983 – vart mykje omtala då han gav ut samlinga Løsgjengerviser (1964) og seinare Det lyriske fattighus (1969). Etter debuten tok han til å turnere som lyrikar og føredragshaldar – og song inn ei plate Balladen om en cellesanger (1974), som også var tittel på Bjørn Bjørnsens biografi frå året før.
Tilværet vart enklare då Hans Aleksander Hansen i 1970 gikk inn i eit lukkeleg sambuarskap for resten av livet. Men «Sanger-Hans» – som han vart kalla av kompisane sine på Opstad tvangsarbeidshus på Jæren, der han sat som lausgjengar i elleve år – er ufortent fråverande i alle våre litteraturverk. «Prinsen» er Mangelsgården i Storgata 36 i Oslo.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
