Musikk
Joik på nye vegar
Lávre har blanda tradisjonelle element med moderne lydbilete på overtydande vis.
Lávre Johan Eira har laga eit overtydande debutalbum, meiner Sigbjørn Apeland.
Foto: Hildá Länsman
«Samisk indie» er forslaget Lávre Johan Eira har til kategorisering av musikken sin. Musikken er rett nok utgjeven på eit uavhengig (independent) plateselskap, men elles har dette lite til felles med det rufsete elgitarprega lydbiletet som ofte karakteriserer indierocken.
Her er det derimot eit gjennomført mjukt og vennleg lydbilete som dominerer, og det sentrale tradisjonselementet joik vert sett saman med lydbilete prega av akustiske gitarar og elektroniske klangflater, ofte drivne fram av bassist Svein Schulz og perkusjonist Jakop Janssønn. Dei to har òg produsert plata. Av og til tilfører det luftige trompetspelet til Ole Jørn Myklebust eit diskré preg av moderne jazz.
Det er slett ikkje alltid møtet mellom tradisjonelle element og instrumentering/stiltrekk frå jazz/pop/rock fungerer like godt. Det er eit problem innan mykje av den nyare folkemusikken/verdsmusikken at gamalt og nytt ikkje smeltar saman på truverdig vis, men vert ståande som parallelle element. Men slik er det ikkje her. Det er ei ro over produksjonen som gjer at det totale lydbiletet framstår som ein heilskap, der vokalt uttrykk, akustiske og elektriske element ikkje stangar mot kvarandre, men underbyggjer kvarandre.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
