Erik Solheim har i ein del år hatt restaurering av gamle hus som levebrød og deler kunnskapen sin med Dag og Tid-lesarane. Solheim har bakgrunn frå Landbrukshøgskulen (no Noregs miljø- og biovitskaplege universitet (NMBU), har undervist i natur og naturbruk og har vore leiar for Naturvernforbundet. Vi ønskjer tips om gamle hus og bygningar som er restaurerte, og som vi kan skrive om i Dag og Tid. Alle typar byggverk kan vere av interesse. Send tipsa til erik.solheim@enivest.net.
Hjølmotunet i dag – fråflytta for over 50 år sidan, men no i god stand.
Alle foto: Erik Solheim
Som eit øksehogg 700–800 meter ned i Hardangervidda går Hjølmodalen sørover frå Øvre Eidfjord. Nesten i botnen, mellom stupbratte berg, ligg eit tun med sju bruk på garden Hjølmo. 22 menneske budde her like etter krigen. Dei siste flytta vekk i 1971.
Hjølmotunet i dag – fråflytta for over 50 år sidan, men no i god stand.
Alle foto: Erik Solheim
Som eit øksehogg 700–800 meter ned i Hardangervidda går Hjølmodalen sørover frå Øvre Eidfjord. Nesten i botnen, mellom stupbratte berg, ligg eit tun med sju bruk på garden Hjølmo. 22 menneske budde her like etter krigen. Dei siste flytta vekk i 1971.
Hjølmotunet i dag – fråflytta for over 50 år sidan, men no i god stand.
Alle foto: Erik Solheim
Som eit øksehogg 700–800 meter ned i Hardangervidda går Hjølmodalen sørover frå Øvre Eidfjord. Nesten i botnen, mellom stupbratte berg, ligg eit tun med sju bruk på garden Hjølmo. 22 menneske budde her like etter krigen. Dei siste flytta vekk i 1971.
Forskaling til veggene av stampa jord vart sikkert laga på fleire måtar. Det er lite og utydeleg dokumentasjon å finne, mellom anna om kva som heldt forskalinga saman nede. Platene var laga av liggjande bord, og dei flytte det heile opp etter kvart som veggene voks. Døme på stampereiskap til høgre.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim
På Liland, ikkje langt frå Singsås i Gauldalen i Trøndelag, sit Per Bjørn Foros smilande i eit restaurert hus av stampa jord. Romma fyller hans økologisk innretta sjel med glede. Han kallar det sitt slott.
Forskaling til veggene av stampa jord vart sikkert laga på fleire måtar. Det er lite og utydeleg dokumentasjon å finne, mellom anna om kva som heldt forskalinga saman nede. Platene var laga av liggjande bord, og dei flytte det heile opp etter kvart som veggene voks. Døme på stampereiskap til høgre.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim
På Liland, ikkje langt frå Singsås i Gauldalen i Trøndelag, sit Per Bjørn Foros smilande i eit restaurert hus av stampa jord. Romma fyller hans økologisk innretta sjel med glede. Han kallar det sitt slott.
Forskaling til veggene av stampa jord vart sikkert laga på fleire måtar. Det er lite og utydeleg dokumentasjon å finne, mellom anna om kva som heldt forskalinga saman nede. Platene var laga av liggjande bord, og dei flytte det heile opp etter kvart som veggene voks. Døme på stampereiskap til høgre.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim
På Liland, ikkje langt frå Singsås i Gauldalen i Trøndelag, sit Per Bjørn Foros smilande i eit restaurert hus av stampa jord. Romma fyller hans økologisk innretta sjel med glede. Han kallar det sitt slott.
Avdalsfossen nær inngangen til Vettisgjelet held skogen vekke med sitt stadige vassgòv.
Foto: Erik Solheim
I 1924 vart Vettisfossen i Årdal i Sogn freda med kongeleg resolusjon av Høgre og Frisinna Venstre i regjering. Dette var første gongen ein foss fekk noko vern her i landet. Hundre år etter vart jubileet markert i Utladalen og på Vetti gard.
Avdalsfossen nær inngangen til Vettisgjelet held skogen vekke med sitt stadige vassgòv.
Foto: Erik Solheim
I 1924 vart Vettisfossen i Årdal i Sogn freda med kongeleg resolusjon av Høgre og Frisinna Venstre i regjering. Dette var første gongen ein foss fekk noko vern her i landet. Hundre år etter vart jubileet markert i Utladalen og på Vetti gard.
Avdalsfossen nær inngangen til Vettisgjelet held skogen vekke med sitt stadige vassgòv.
Foto: Erik Solheim
I 1924 vart Vettisfossen i Årdal i Sogn freda med kongeleg resolusjon av Høgre og Frisinna Venstre i regjering. Dette var første gongen ein foss fekk noko vern her i landet. Hundre år etter vart jubileet markert i Utladalen og på Vetti gard.
Han pusta nytt liv i muring med stein
Han pusta nytt liv i muring med stein
Han pusta nytt liv i muring med stein
Prestagardslåna i dag, 37 meter lang og nesten ni meter brei. Eit gjenreist bur i bakgrunnen.
Alle foto: Erik Solheim
Det måtte kamp til for å berge den herskapelege prestegardslåna i Melhus. På 1980-talet var det planar i kommunen om å rive bygningen. Sterk lokal innsats tok til motmæle, og i 1996 freda Riksantikvaren huset og hagen.
Prestagardslåna i dag, 37 meter lang og nesten ni meter brei. Eit gjenreist bur i bakgrunnen.
Alle foto: Erik Solheim
Det måtte kamp til for å berge den herskapelege prestegardslåna i Melhus. På 1980-talet var det planar i kommunen om å rive bygningen. Sterk lokal innsats tok til motmæle, og i 1996 freda Riksantikvaren huset og hagen.
Prestagardslåna i dag, 37 meter lang og nesten ni meter brei. Eit gjenreist bur i bakgrunnen.
Alle foto: Erik Solheim
Det måtte kamp til for å berge den herskapelege prestegardslåna i Melhus. På 1980-talet var det planar i kommunen om å rive bygningen. Sterk lokal innsats tok til motmæle, og i 1996 freda Riksantikvaren huset og hagen.
For dei som kjem så langt at dei treffer mergen med første hogget i kubben, går det heller raskt å kløyve med øks, som er ein billeg reiskap.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim.
For han eller ho som vil lære å handtere bitjarn eller andre reiskapar med nevane, er det god øving å kløyve ved med øks. Det vi lærer med éin reiskap, hjelper oss til å meistre ein annan.
For dei som kjem så langt at dei treffer mergen med første hogget i kubben, går det heller raskt å kløyve med øks, som er ein billeg reiskap.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim.
For han eller ho som vil lære å handtere bitjarn eller andre reiskapar med nevane, er det god øving å kløyve ved med øks. Det vi lærer med éin reiskap, hjelper oss til å meistre ein annan.
For dei som kjem så langt at dei treffer mergen med første hogget i kubben, går det heller raskt å kløyve med øks, som er ein billeg reiskap.
Alle illustrasjonar: Erik Solheim.
For han eller ho som vil lære å handtere bitjarn eller andre reiskapar med nevane, er det god øving å kløyve ved med øks. Det vi lærer med éin reiskap, hjelper oss til å meistre ein annan.