Restaurering

Frå kamparena til kultursentrum i Melhus

Det måtte kamp til for å berge den herskapelege prestegardslåna i Melhus. På 1980-talet var det planar i kommunen om å rive bygningen. Sterk lokal innsats tok til motmæle, og i 1996 freda Riksantikvaren huset og hagen.

Prestagardslåna i dag, 37 meter lang og nesten ni meter brei. Eit gjenreist bur i bakgrunnen.
Prestagardslåna i dag, 37 meter lang og nesten ni meter brei. Eit gjenreist bur i bakgrunnen.
Publisert

I kommunestyret og kyrkja ville mange rive låna for å utvide gravplassen like ved. I 1960 var ei rekkje uthus alt vekke og kyrkjegarden utvida inn over prestegardstunet. Eit stabbur vart lagra, det er seinare sett opp att. Etter kvart vart det til dels amper debatt mellom dei som ville ha større gravplass, og dei som ville berge låna. Ein del av ho er akkurat 300 år gamal. Ragnhild og Signy Overbye i lag med Jens Loddgard stod i spissen for dei som ivra for å ta vare på det gamle prestehuset. Utan dei hadde det ikkje gått, seier Kristin Kaasa Moe. Ho er i dag styreleiar i den private, ideelle stiftinga som i 2002 fekk overta eigedommen gratis av kommunen.

Sommaren 1991 vart kyrkjegarden igjen utvida inn i hagen nær låna. Men før arbeidet var ferdig, freda fylkeskommunen i september 1991 huset og hagen mellombels. Dette vedtaket vekte eit veldig sinne i motstandarane. I 1996 gjorde altså Riksantikvaren fredinga varig. Så, i 2021 fekk stiftinga overta låven på garden av Opplysningsvesenets fond for null kroner.

I dag har stiftinga eit strålande samarbeid med kommunen, seier Kaasa Moe. Arbeidet for eigedommen og stiftinga kallar ho sitt kall i livet.

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement