Restaurering
Frå minne til mjøl på kvern i Lesja
På sørvestsida av Lesja-dalføret har Lesja historielag restaurert ei heil samling av hus som dei kallar eit industrihistorisk kulturminne. Dette har dei gjort på dugnad, ein flokk eldre menn som meistrar både reiskapane og byggjeteknikken.
Den nyreiste Lorkverna. Frå venstre tørkestova og stallen. Bak furene står vedskålen attmed bålplassen. Til høgre kverna, bakanfor møllarstova. Stampa er til høgre utanfor biletet.
Alle foto: Erik Solheim
Lorkverna (i bygda seier dei Lorkvenne), heiter plassen med åtte bygningar, vassrenner og vasshjul som skulle til for å få vatnet til å gjere det meste av arbeidet.
Namnet kjem av elva Lora, som kjem med vatn frå store fjellvidder mellom Lesja og Ottadalen. Vassføringa er jamt sikker, stundom i meste laget. Namnet Lora er tolka som «den burande». Elva kan stige brått til ein kraftig straum som flytter digre steinar. Mange gardar hadde eiga kvern, men mangla ofte vatn til å drive ho i denne tørre bygda. Male måtte dei gjere ofte. Korn står seg godt lenge, men ikkje mjøl.
Sikringa i 600 år
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
