På nytt er det varme i trønderlån frå 1740

Dette kunne ikkje Åshild forstå. Tvilen fekk henne til å kontakte museumssnikkar Jarle Vangstad, som kom og vurderte tilstanden. Han fann ingen skade i taket, alt treverket var i beste stand. Så taket ligg framleis slik det var bygt.

I 1989 sette Åshild og ektemannen, Per Anders Øwre, i gang. Ti år seinare kunne dei flytte inn. Gjennom heile perioden hadde dei kontakt med fylkeskonservator Kolbein Dahle og museumshandverkar Jarle Vangstad. Alt dei har gjort, er i samsvar med råda frå dei og andre med innsikt i bygningsvern. Tilskot til finansieringa søkte dei ikkje om, og det gjekk med mange pengar og mykje arbeid før huset var i stand.

Namnet lån kjem av norrønt ‘lon’ som mellom anna tyder rekkje. Ei lån er ein lang bygning, på Forberg 26,5 meter. Den eldste delen av huset er frå 1740-talet. Resten vart bygt til i 1850. 1740-delen har den dag i dag den gamle inngangsdøra med eit tydeleg dekorert felt på veggen over karmen – ei typisk 1700-talsdør som framleis gjer nytten, snart 300 år gamal. Den yngre døra, frå 1850, er også vakkert snikra og framleis intakt.

I den yngre delen står vindauga på loftet høgre i veggene enn i den eldste, og dei har eit litt anna listverk.

Leiglending

Lars Gundersen Forberg, tipp-tipp-tipp-oldefar til Per Anders, kom til garden i 1701 som leiglending. Han fekk bygd låna i 1740 – då som eit såkalla treromshus med gang/kjøkken i midten og to like stover – ei på kvar side av inngangen. I 1767 fekk sonen kongebrev på garden. Etter den store nordiske krigen la kongen eigedomar frå krongodset ut til sal på auksjon for å få inn pengar til ei botnskrapa statskasse.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare