Frå matfatet
Jordbruksavtalen
No får det jammen meg vere nok.
Stortinget og bøndene: Dei møtest kvart år, men forholdet er ofte komplisert.
Foto: Heiko Junge / NTB
Det byrjar nesten å verte keisamt. Nei, eg tenkjer ikkje på debatten kring landbrukspolitikken i stort – han er det tvert om god gang i for tida.
Eg tenkjer på politikarar og bondeorganisatorar som skyv «respekt for forhandlingsinstituttet» framfor seg når dei ikkje er samde i endringane Stortinget ynskjer å gjere i den framforhandla jordbruksavtalen. Posisjonspolitikarar har gjort det, opposisjonspolitikarar har gjort det – ja, endåtil bondelagsleiarar har brukt denne frasen i meir eller mindre desperate forsøk på å unngå politiske tap i stortingssalen.
Førre veke skjedde det igjen. I samband med endeleg handsaming av jordbruksavtalen i Stortinget – ei handsaming der regjeringa mellom anna tapte på omkamp om det omstridde talgrunnlaget – var det ministeren sjølv som hamna utpå: «Når begge faglagene og staten er enige, burde alle partier respektert dette og forhandlingsinstituttet, men jeg registrerer at det ikke er tilfellet», sa landbruks- og matminister Geir Pollestad (Sp) til Nationen.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
