Ord for dagen

Substitutt, m1, n1 (frå latin; perfektum partisipp av substituere) 1 avløysar, innbytar, varakvinne, varamann 2 det som blir sett i staden for noko anna; erstatning, forklarer ordboka.

Denne veka har eg æra av å vikariere for Ragnar Hovland. Han er på utsida ein stad, men Innsidemannen lovar å kome sterkt attende til jul.

To små ord som tek over

Eg har skrive det før, men eg tek det opp att: Så har vorte eit «kommaord», som ofte sprett inn etter komma. Eg anar ikkje kor mange så eg har fjerna frå artiklar og romanar eg har lese korrektur på, men det er ein god del. Av og til må så sjølvsagt få stå, men lat ikkje ordet øydeleggje for seg sjølv.

Preposisjonen på et seg òg inn på område der ein annan har fått rå grunnen åleine. Kor ofte les eg ikkje på morgonen eller på vinteren?

«En liten vise» som stod på trykk i Hustavler frå 1929, byrjar slik:

«Om kvelden når det mørkner, og alle går til ro, da stenger jeg for stall og for låve.»

Lat oss halde på om i god Arnulf Øverland-ånd.

Nåla i vegen

Skulpturen «Spire of Dublin» som står i O’Donnell Street, er ein moderne stålkonstruksjon som ragar 120 meter over asfalten. For framandfolk er han grei å navigere etter. Opphavleg vart han møtt med protestar og samanlikna med Eiffeltårnet i Paris.

Skulpturen viser seg å ha mange kallenamn, mellom andre The stiletto in the ghetto, The nail in the pale og The pin in the bin. Sjølv kallar eg han Nåla i vegen.