Dokumentar

Regi: Sverre Kvamme og Petter Aaberg

Nattebarn

Med: regissørane, familie og kjærasten til Petter Aaberg
Kinofilm

Sverre og Petter har kjent kvarandre sidan dei gjekk på filmfolkehøgskulen i Lofoten. Petter slit med sjølvmordstankar, og med kamera i hand bestemmer venene seg for å filma Petters nattestidleit etter andre som slit.

Kamera går og går

Heimefilmar no til dags er ikkje som for berre nokre år sidan, takk vera lett tilgjengeleg teknologi, rimelege og gode kamera, mobiltelefonar som slår digitalkameraa frå 10–15 år sidan ned i støvlane, og programvare som gjer at «alle» kan redigera sin eigen film. Men «alle» har ikkje god idear, auge for situasjonar, pågangsmotet som skal til for å oppsøka situasjonane, og ikkje minst – tolmodet til å redigera time etter time etter time med råmateriale.

Med Gopro-kameraet festa til dashbordet susar Petter og Sverre rundt som to unge riddarar på eit krosstog: Med vondt skal vondt adresserast. Det som alltid kjem i farvatnet av slike filmar, er om det kan trigga alt sårbare personar. Då skal det ofte ligga eit element av kynisme eller skjønnmåling bak, og det kan ikkje Nattebarn skuldast for.

Ikkje åleine

For nokre fine folk dei har klart å få tak i på natteferdene sine! Destruktive sjeler som samtidig gjerne ikkje vil vera nettopp det, og som eg kjenner eg blir håpefull på vegner av. Det at Petter byr på seg sjølv og sine problem, gjer nok at intervjuobjekta deira blir ekstra ærlege. Og kanskje dei gjer at Petter blir ekstra ærleg sjølv?

Særleg det som gjeld kjærasten, framstår som sårt og vanskeleg, men også kor nydeleg akseptert Petter faktisk er, trass i utfordringar med sjølvtillit, psykisk helse og seksualitet. Og den einaste noko eksplisitte sexscena i filmen fortener medalje for relevans og ryggrad. Tanken på at unge menneske får sett dette, gjer meg oppriktig glad.

I det heile klarar Nattebarn balansegangen mellom klein sjølvhjelpsfilm og rå dokumentar på utmerkt vis. Ein får omtanke og forståing for dei mange lagnadene utan å mistenkja nokon for å ha nokon anna baktanke enn å visa at det finst mange som slit der inne, der ute.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.