Filmfjes

Årets gullpalme gjekk til stjerneregissør og vekas fjes, Hirokazu Kore-eda. Filmen han hadde med seg til Cannes, Shoplifters (orig.tittel: Manbiki kazoku), er alt sikra norsk distribusjon, heldigvis. Japanaren kom før i år med krimmen Det tredje mordet. Av mine favorittar kan nemnast Som far, så sønn (2013) og Still Walking (2008). Det minner meg på at eg må få sett resten av katalogen hans så snart som råd er. Du òg.

B.A.

Sjå på nett no

(HBO Nordic) Dette blir meir som ei påminning og ein refleksjon av kor lite TV eg har kapasitet til for tida. For kvar gong eg treng litt skjermtid, blir det rett inn på den udugelege strøymetenesta HBO for å sjå den kanskje beste amerikanske sitcom-serien som er laga. 30 Rock er like fantastisk morosam no som då han fyrst vart send i 2006. Tina Fey er eit geni, om ho aldri lagar noko meir nokosinne.

B.A.

Tre på topp

Organisasjonen GLAAD slo i veka fast at dei sju store studioa hadde færre skeive figurar i 2017 enn i 2016. Tala er tynne. Warner Brothers og Lionsgate får stryk. Her er tre storfilmar som greidde Vito Russel-testen for skeiv representasjon:

1) Get Out frå Universal Pictures er knallgod. Filmen klarar testen fordi hushjelpa med godvilje kan reknast som lesbisk.

2) Alien: Covenent frå 20th Century Fox er kul. Har du lupe og tolmod finn du eit homofilt par.

3) Sjølv om eg ikkje har sett Skjønnheten og udyret frå Walt Disney Studios, må han med, sidan barnefilmen blei sensurert av fleire styresmakter på grunn av en skikkeleg skeiv figur.

H.T.