Arkivet: Sean O’Hagan presenterer Louis Philippe
Louis Philippe er både popartist og fotballjournalist.
Pressefoto
Eg tippar at fleire av lesarane har høyrt om Sean O’Hagan, kjend for platene han laga med The High Llamas, og eigne soloutgivingar som Radum Calls, Radum Calls, som eg skreiv om på desse sidene då albumet kom ut i 2019 – og somme vil vite at han har vore både musikalsk førebilete for og samarbeidspartnar med Sondre Lerche.
For storparten vil nok likevel Louis Philippe vere eit nytt namn – inntil no, når nett O’Hagan har sett saman samleutgivinga Sean O’Hagan Presents: The Sunshine World of Louis Philippe (Tapete Records).
Louis Philippe er både fotballjournalist og popartist, ein noko uvanleg kombinasjon, må ein vel seie, og materialet O’Hagan har samla, stammar frå tidsrommet 1994–2007.
Stemningane er gjennomgåande lyse og lette på dette elegante popalbumet, der solskinet i tittelen verkeleg treffer blink. Det dreier seg om lett, nynnbar musikk, nokre strimer med sommar i haustmørkeret, følgt av eit fint teksthefte der O’Hagan fungerer som guide og tek deg med inn i Philippes musikk. Min favoritt: «Sweet Dollar Bill». Som O’Hagan skriv: «The immediacy of this melody is almost shocking.»
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eg tippar at fleire av lesarane har høyrt om Sean O’Hagan, kjend for platene han laga med The High Llamas, og eigne soloutgivingar som Radum Calls, Radum Calls, som eg skreiv om på desse sidene då albumet kom ut i 2019 – og somme vil vite at han har vore både musikalsk førebilete for og samarbeidspartnar med Sondre Lerche.
For storparten vil nok likevel Louis Philippe vere eit nytt namn – inntil no, når nett O’Hagan har sett saman samleutgivinga Sean O’Hagan Presents: The Sunshine World of Louis Philippe (Tapete Records).
Louis Philippe er både fotballjournalist og popartist, ein noko uvanleg kombinasjon, må ein vel seie, og materialet O’Hagan har samla, stammar frå tidsrommet 1994–2007.
Stemningane er gjennomgåande lyse og lette på dette elegante popalbumet, der solskinet i tittelen verkeleg treffer blink. Det dreier seg om lett, nynnbar musikk, nokre strimer med sommar i haustmørkeret, følgt av eit fint teksthefte der O’Hagan fungerer som guide og tek deg med inn i Philippes musikk. Min favoritt: «Sweet Dollar Bill». Som O’Hagan skriv: «The immediacy of this melody is almost shocking.»
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Foto via Wikipedia Commons
«Ørjasæter var fyrst god ven med diktarbroren sin frå Gudbrandsdalen, men så fekk han høyre ting om Aukrust som skar han 'gjenom hjarte som eit tvieggja sverd'.»
Han heitte John Guillot, men skifta namn til Johnnie Allan og blei pub-rockar.
Arkivet: For tida framstår ikkje USA som det lova landet, men hausten for 50 år sidan var Elvis Presley på hitlistene i USA og England med «Promised Land»
Mogleg trasé for jarnbane mellom Narvik eller Bjørnfjell til Tromsø.
«Tanken om å realisera tog til Tromsø gjennom Sverige er på ingen måte ny.»
Daniel Sommer, Johannes Lundberg og Arve Henriksen.
Foto: Kristin Lidell
Fint nordisk samarbeid
Her er det ikkje spor av langhalm.
Polakkane er skumle bridgespelarar. Her frå avslutningsseremonien under World Bridge Games i Buenos Aires nyleg.
Foto: Poli Zolto / World Bridge Federation
Dąbrowskis masurka
For to veker sidan vann Polen gull i det som uformelt blir kalla bridgens olympiade, i Buenos Aires.
Papiravisa