Kjærleik gjer blind
Vel heime etter tre veker i Liguria er det fyrst og fremst Middelhavet eg saknar. Og dei gjestmilde italienarane. Og den gode maten. Og god vin til under to euro for ei flaske. Og dei late dagane der ein ligg på ei strand og ikkje skal noko anna enn å lesa i ei god bok.
Sjølvsagt kan det verte for mykje av det gode, også i Italia. Det kan verte for mange varme dagar og for mykje god mat. Kan hende finst det òg folk som vil meine at det vart for mykje god vin i den ljose sommarnatta me ikkje skal sova bort. Men no, når saknaden er som sterkast, er eg freista til å fastslå at for mykje av det gode, er ein god ting.
Me lyt vidare frå melankoli og saknad til løysinga på oppgåve 1348. Torleik Stegane skriv: «Denne gongen handlar det om Margaret Eleanor Atwood og ei av dei mange bøkene hennar. Forfattaren er fødd 18. november 1939 i Ottawa og skriv både prosa og lyrikk. Boktittel: Den blinde morderen. For denne boka fekk ho Bookerprisen. Forteljar er Iris Griffen. Ho er ei kvinne i 80-åra. Sjuk, einsam og fattig. Livet har på ingen måte vore ein dans på roser for Iris, men ho er ikkje klar til å leggje inn årene før ho har skrive si eiga familiehistorie. Kanskje kjem barnebarnet heim ein dag og les det ho har skrive. Kanskje vil det lette trykket som førte Sabrina ut i den store verda. Iris vonar på det.»
Den standhaftige tinnsoldat Olav Molven er ikkje ein som bøyer seg i motgang. Han skriv: «Italiafarande, boklege og påhittande Medikus Libri! Her er eg att med eit langt fyldigare svar enn sist. Og eg røpar gjerne for Dykk at ein god, forstandig ven etterlyste meg i går av di han sakna namnet mitt i spalta. Då fekk eg høve til å fortelje at eg sjølvsagt løyser alle oppgåver, men når ikkje fram til podiet utan å følgje krava til punkt og prikke. Medikusen lèt seg aldri overtyde via utfordrande, kuriøse omvegar! Fy søren! Vel, eg kan no sjølvsagt leggje i veg med ei lengre utgreiing om korleis eg kom fram til Den blinde morderen av Margaret Atwood. Men det var den enkle delen av oppgåva. Langt verre var det å skaffe seg sjølve verket. Eg måtte fare til eit anna lokalt bibliotek, med bane og buss, før eg sat med boka mellom hendene og kunne leite etter denne fordømte dotterdottera som De etterlyser. Trudde nemleg først det var Margaret A. si dotter (f. 1976) som i svært ung alder hadde avla eit barn. Men eg fann slett ikkje noko slikt avkom. Dermed sat eg att med spørsmålet: Utkropen oppgåvetekst? Og faktisk kan tekst – og bok – lesast slik at det er tale om at mormor Iris C.Griffin skriv til det vakre, unge mennesket Sabrina Griffin! Konklusjon: Utan boka mellom hendene hadde eg ikkje orka å svare på meir enn Margaret Atwood og boknamnet. God helg! Store alpakka!»
Privatdetektivane som fann løysinga på oppgåve 1348, var: Torleiv Kløve, Gunn Bull-Berg, Sverre Hetland, Sjur Joakim Fretheim, Eli Winjum, Per Skjæveland, Tor Inge Myren, Ragnhild Eggen, Laurits Killingbergtrø, Gunder Runde, Christopher Messelt, Eirik Holten, Olav Holten, Tvillingene, Jorunn Røyset, Nils Ottesen, Inger Anne Hammervoll, Rannveig Nordhagen, Ingvar Engen, Eli Hegna, Kirsten Bakke, Gunnar Bæra, Torleik Stegane, John Olav Johnsen, Truls Johan Horsberg Hoff, Bjørn Gjermundsen, Else Bovim, Fritjof Lampe, Marit Lindberg, Eva Sunde, Inger Margrethe Berge, Petter Kristensen, Robert Øfsti, Folke Kjelleberg, Gunnhild Strømnes, Ingebjørg Sogge, Jon Grepstad, Olav Molven og Olav Larsen. Bokvinnar i dag er Ingvar Engen. Gratulerer!
Klok på bok 1350
Jeg skulle gjerne ville bli tvunget til å bo det samme stedet hele livet. Med en kone og barn, en liten familie. Det er ikke så mye vi trenger, det nødvendige av mat, av klær, et arbeide. Min kone er kanskje lærer. Jeg arbeider for partiet, som journalist. Om kveldene skriver jeg dagbøker. Det er alltid, alle steder, nødvendig å leve et hemmelig liv.
Sitatet finn me under overskrifta Forfatterens ettermiddag i ei bok som kom ut i 2013. Forfattaren er fødd på Vestlandet og vart nominert til ein litteraturpris for løysingsboka. I ein passasje i boka seier Dag Solstad at ei målvakt i fotball ikkje kan vera redd, før han nemner ein kjend forfattar som var ein betre keeper, men ein dårlegare forfattar, enn det han sjølv var og er. Før eg godkjenner svaret, vil eg ha namnet på denne forfattaren. Send namn på keeperen som var betre enn Solstad, namn på forfattar og verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 25. august.
Medikus Libri
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Vel heime etter tre veker i Liguria er det fyrst og fremst Middelhavet eg saknar. Og dei gjestmilde italienarane. Og den gode maten. Og god vin til under to euro for ei flaske. Og dei late dagane der ein ligg på ei strand og ikkje skal noko anna enn å lesa i ei god bok.
Sjølvsagt kan det verte for mykje av det gode, også i Italia. Det kan verte for mange varme dagar og for mykje god mat. Kan hende finst det òg folk som vil meine at det vart for mykje god vin i den ljose sommarnatta me ikkje skal sova bort. Men no, når saknaden er som sterkast, er eg freista til å fastslå at for mykje av det gode, er ein god ting.
Me lyt vidare frå melankoli og saknad til løysinga på oppgåve 1348. Torleik Stegane skriv: «Denne gongen handlar det om Margaret Eleanor Atwood og ei av dei mange bøkene hennar. Forfattaren er fødd 18. november 1939 i Ottawa og skriv både prosa og lyrikk. Boktittel: Den blinde morderen. For denne boka fekk ho Bookerprisen. Forteljar er Iris Griffen. Ho er ei kvinne i 80-åra. Sjuk, einsam og fattig. Livet har på ingen måte vore ein dans på roser for Iris, men ho er ikkje klar til å leggje inn årene før ho har skrive si eiga familiehistorie. Kanskje kjem barnebarnet heim ein dag og les det ho har skrive. Kanskje vil det lette trykket som førte Sabrina ut i den store verda. Iris vonar på det.»
Den standhaftige tinnsoldat Olav Molven er ikkje ein som bøyer seg i motgang. Han skriv: «Italiafarande, boklege og påhittande Medikus Libri! Her er eg att med eit langt fyldigare svar enn sist. Og eg røpar gjerne for Dykk at ein god, forstandig ven etterlyste meg i går av di han sakna namnet mitt i spalta. Då fekk eg høve til å fortelje at eg sjølvsagt løyser alle oppgåver, men når ikkje fram til podiet utan å følgje krava til punkt og prikke. Medikusen lèt seg aldri overtyde via utfordrande, kuriøse omvegar! Fy søren! Vel, eg kan no sjølvsagt leggje i veg med ei lengre utgreiing om korleis eg kom fram til Den blinde morderen av Margaret Atwood. Men det var den enkle delen av oppgåva. Langt verre var det å skaffe seg sjølve verket. Eg måtte fare til eit anna lokalt bibliotek, med bane og buss, før eg sat med boka mellom hendene og kunne leite etter denne fordømte dotterdottera som De etterlyser. Trudde nemleg først det var Margaret A. si dotter (f. 1976) som i svært ung alder hadde avla eit barn. Men eg fann slett ikkje noko slikt avkom. Dermed sat eg att med spørsmålet: Utkropen oppgåvetekst? Og faktisk kan tekst – og bok – lesast slik at det er tale om at mormor Iris C.Griffin skriv til det vakre, unge mennesket Sabrina Griffin! Konklusjon: Utan boka mellom hendene hadde eg ikkje orka å svare på meir enn Margaret Atwood og boknamnet. God helg! Store alpakka!»
Privatdetektivane som fann løysinga på oppgåve 1348, var: Torleiv Kløve, Gunn Bull-Berg, Sverre Hetland, Sjur Joakim Fretheim, Eli Winjum, Per Skjæveland, Tor Inge Myren, Ragnhild Eggen, Laurits Killingbergtrø, Gunder Runde, Christopher Messelt, Eirik Holten, Olav Holten, Tvillingene, Jorunn Røyset, Nils Ottesen, Inger Anne Hammervoll, Rannveig Nordhagen, Ingvar Engen, Eli Hegna, Kirsten Bakke, Gunnar Bæra, Torleik Stegane, John Olav Johnsen, Truls Johan Horsberg Hoff, Bjørn Gjermundsen, Else Bovim, Fritjof Lampe, Marit Lindberg, Eva Sunde, Inger Margrethe Berge, Petter Kristensen, Robert Øfsti, Folke Kjelleberg, Gunnhild Strømnes, Ingebjørg Sogge, Jon Grepstad, Olav Molven og Olav Larsen. Bokvinnar i dag er Ingvar Engen. Gratulerer!
Klok på bok 1350
Jeg skulle gjerne ville bli tvunget til å bo det samme stedet hele livet. Med en kone og barn, en liten familie. Det er ikke så mye vi trenger, det nødvendige av mat, av klær, et arbeide. Min kone er kanskje lærer. Jeg arbeider for partiet, som journalist. Om kveldene skriver jeg dagbøker. Det er alltid, alle steder, nødvendig å leve et hemmelig liv.
Sitatet finn me under overskrifta Forfatterens ettermiddag i ei bok som kom ut i 2013. Forfattaren er fødd på Vestlandet og vart nominert til ein litteraturpris for løysingsboka. I ein passasje i boka seier Dag Solstad at ei målvakt i fotball ikkje kan vera redd, før han nemner ein kjend forfattar som var ein betre keeper, men ein dårlegare forfattar, enn det han sjølv var og er. Før eg godkjenner svaret, vil eg ha namnet på denne forfattaren. Send namn på keeperen som var betre enn Solstad, namn på forfattar og verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 25. august.
Medikus Libri
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.