Den norske kvalfangsten er ei stadig mindre næring. Kvota vår på vågekval er ikkje i nærleiken av å verta henta ut. Synd, sidan kvalkjøt er ein utruleg sunn og næringsrik ressurs. Skrova er eit kvalsentrum. Her har familien Ellingsen teke imot kval i 70 år. I år arrangerte dei nok ein gong ein eigen FestiHval, der kokkane Einar Halstensen, Gunnar Jensen og Leo Aguilar diska opp med moderne variantar av kvalkjøt. Det var naturlegvis rå kval som i sashimi, fritert kval, panert kval, steikt kval med syltapoteter og kvalsalat.

Meir enn 300 personar tok turen ut til den sjarmerande øya, rett utafor Svolvær.

Det var kval i alle variantar, og særs god stemning vart det naturlegvis då kvalskuta Nystrand frå Røst tok turen innom rett frå fangstfeltet. Ei flott, velhalden og tradisjonsrik skute.

For nokre er kvalfangst omstridt, men den haustinga ein gjer i nord, er ei bærekraftig nytting av gode ressursar frå havet.

Det aller viktigaste er uansett at kvalkjøt i dag er ein fersk og flott ressurs, som ikkje smakar tran som i gamle dagar.

Det er berre å ta seg ein tur nordover for å smaka. Sesongen varar stort sett heile sumaren.

Fisk på pengane

Endeleg er den nye 200-kronaren her, med ein feit fin torsk som illustrasjon.

Endeleg, vil òg mange seia, får folk sjå kvar pengane har kome frå, og kva me skal leva av i framtida. Dei seier pengar ikkje luktar, men fiskarane veit at fisk luktar pengar. Og den nye setelen vil nok får fram noko av det same. Langs kysten legg no fleire og fleire minibankkortet på hylla og går attende til cash. Cash med torsk på.