Jan Erik Vold på rumensk
Nær 500 sider med nær 50 år av Jan Erik Vold-dikt på norsk og rumensk.
Jan Erik Vold: Briskeby blues. Tospråklig norsk-rumensk diktantologi, 2023.
Lyrikk
havard@dagogtid.no
I den rumenske universitetsbyen Cluj-Napoca går det føre seg eit omfattande arbeid med å studera og analysera, formidla og omsetja norsk litteratur, eit arbeid som omfattar både black metal-songtekstar og eksklusiv skriftlyrikk. Ein forfattarskap som er vigd stor interesse, høyrer til den norske lyrikaren Jan Erik Vold (f. 1939).
I år har ho kome, Briskeby blues. Tospråklig norsk-rumensk diktantologi, Vold-dikt attdikta av Raluca-Daniela Duinea. Det breie utvalet, på nær eit halvt tusen sider, inneheld tekstar frå elleve av diktsamlingane Vold har gjeve ut gjennom kring eit halvt hundreår – frå debutsamlinga mellom speil og speil (1965) til den førebels siste samlinga, Store hvite bok å se (2011). Godt representerte er kjende samlingar som Mor Godhjertas glade versjon. Ja (1968), kykelipi (1969), spor, snø (1970), S (1978) og En som het Abel Ek (1988).
Utgjevinga opnar med artiklar av Sanda Tomescu Baciu, rumensk professor i norsk språk og litteratur, Henning Howlid Wærp, norsk litteraturforskar, forfattar og kritikar, og attdiktaren sjølv, Raluca-Daniela Duinea, i tillegg til eit intervju med Vold og eit føreord av han.
Føreordet opnar han slik: «Ein ars poetica er eg ikkje i stand til å formulera. Eg vart ein gong spurd av eit fransk litteraturtidsskrift, i lag med andre forfattarar: ’Kvifor skriv du?’ Svaret mitt var: ’Av di om eg ikkje gjorde det, var det ei røyst som mangla.’»
Boka er gjeven ut av det rumenske forlaget Casa Cartii de Stiinta. Same forlag gav for få år sidan ut boka The Poetry of Jan Erik Vold and the Norwegian Lyric Modernism in the 1960s (2018), ei utgåve av doktorgraden som attdiktaren Raluca-Daniela Duinea avla i 2016.
Både boktittelen og omslagsillustrasjonen til Codruta Melania Caluser peikar på Oslo-bydelen Briskeby, der Jan Erik Vold voks opp, og som han gav eit langt liv i samlinga Mor Godhjertas glade versjon. Ja (1968), representert i utvalet med mellom anna kortdiktet «Tror jeg», på rumensk «Cred»:
En gang
imellom må noen
si: Jeg vil ha barn
med deg.
Ellers går det
ikke.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Lyrikk
havard@dagogtid.no
I den rumenske universitetsbyen Cluj-Napoca går det føre seg eit omfattande arbeid med å studera og analysera, formidla og omsetja norsk litteratur, eit arbeid som omfattar både black metal-songtekstar og eksklusiv skriftlyrikk. Ein forfattarskap som er vigd stor interesse, høyrer til den norske lyrikaren Jan Erik Vold (f. 1939).
I år har ho kome, Briskeby blues. Tospråklig norsk-rumensk diktantologi, Vold-dikt attdikta av Raluca-Daniela Duinea. Det breie utvalet, på nær eit halvt tusen sider, inneheld tekstar frå elleve av diktsamlingane Vold har gjeve ut gjennom kring eit halvt hundreår – frå debutsamlinga mellom speil og speil (1965) til den førebels siste samlinga, Store hvite bok å se (2011). Godt representerte er kjende samlingar som Mor Godhjertas glade versjon. Ja (1968), kykelipi (1969), spor, snø (1970), S (1978) og En som het Abel Ek (1988).
Utgjevinga opnar med artiklar av Sanda Tomescu Baciu, rumensk professor i norsk språk og litteratur, Henning Howlid Wærp, norsk litteraturforskar, forfattar og kritikar, og attdiktaren sjølv, Raluca-Daniela Duinea, i tillegg til eit intervju med Vold og eit føreord av han.
Føreordet opnar han slik: «Ein ars poetica er eg ikkje i stand til å formulera. Eg vart ein gong spurd av eit fransk litteraturtidsskrift, i lag med andre forfattarar: ’Kvifor skriv du?’ Svaret mitt var: ’Av di om eg ikkje gjorde det, var det ei røyst som mangla.’»
Boka er gjeven ut av det rumenske forlaget Casa Cartii de Stiinta. Same forlag gav for få år sidan ut boka The Poetry of Jan Erik Vold and the Norwegian Lyric Modernism in the 1960s (2018), ei utgåve av doktorgraden som attdiktaren Raluca-Daniela Duinea avla i 2016.
Både boktittelen og omslagsillustrasjonen til Codruta Melania Caluser peikar på Oslo-bydelen Briskeby, der Jan Erik Vold voks opp, og som han gav eit langt liv i samlinga Mor Godhjertas glade versjon. Ja (1968), representert i utvalet med mellom anna kortdiktet «Tror jeg», på rumensk «Cred»:
En gang
imellom må noen
si: Jeg vil ha barn
med deg.
Ellers går det
ikke.
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.