Hjernen bak
Er det lettare å hjernevaska ein teflonhjerne enn ein klisterhjerne? Det spørst kva me legg vekt på. Teflonhjernen yter kanskje minst motstand, men sidan lite eller inkje fester seg til han, kan ideane og meiningane me prøver å lura inn, vera gløymde neste dag. Den største føremonen med å ha teflonhjerne er kanskje at me kan sjå noko hjernedaudt på tv utan å ta skade av det?
Hjå oss menneske ligg hjernen i hovudskallen, men i språket er grensa mellom skalle og hjerne ofte uklår. Stundom brukar me skalle om beinskåla kring hjernen, andre gonger brukar me skalle om heile hovudet med innmat og alt. Denne flytande grensa er heilt i tråd med etymologien, for hjerne kjem av eit indoeuropeisk ord som tyder just ‘hovud, skalle’. Ja, hjerne er endåtil i ætt med ordet isse. Det skulle me radt ikkje tru, men sjå på desse norrøne formene: hjarni og hjarsi. I eldre dansk hadde det sistnemnde ordet former som jessæ, jesse og issæ. Det er der forma isse kjem frå. Former som jasse og jesse er òg registrerte i norske målføre. Me som skriv nynorsk, kan nytta den tradisjonelle skrivemåten hjasse i staden for isse.
I dag er hjerne den vanlegaste nemninga for organet i hovudskallen, men for nokre generasjonar sidan var det annleis. Ein av dei skarpaste hjernane i norsk målsoge, Ivar Aasen, skreiv tidleg i 1870-åra at hjerne hovudsakleg vart nytta på Austlandet. I resten av landet var heile (norr. heili) vanlegast, slo han fast. Me finn framleis dette ordet i Nynorskordboka, i lag med samansetjingane framheile (‘storhjerne’), heileskaking og heileskål, men det ser ut til at språkbrukarar flest har fått hjerne på hjernen.
Skallen vernar hjernen godt, men ugreie saker kan henda med han likevel, jamfør hjernebløding, hjernesvulst og hjernebrune eller hjernebetennelse (òg kalla heilebrann, heilebrune). Nokre sjukdomar kan me motverka med hjernetrim. Det er elles temmeleg vanleg å førestilla seg at hjernen er ei maskin, og ordlag som «ha ein skrue laus» og «koka i topploket» heng i hop med denne maskinførestillinga. Samstundes kan me bruka hjerne om sentralorganet i rettelege maskiner: «Prosessoren er hjernen i datamaskina.» Både hønsehjernar og meisterhjernar må bruka hjernen, men det er som regel berre meisterhjernane som driv med hjerneflukt.
Kristin Fridtun
Kristin Fridtun er filolog og forfattar.
E-post: kristin.fridtun@gmail.com
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Er det lettare å hjernevaska ein teflonhjerne enn ein klisterhjerne? Det spørst kva me legg vekt på. Teflonhjernen yter kanskje minst motstand, men sidan lite eller inkje fester seg til han, kan ideane og meiningane me prøver å lura inn, vera gløymde neste dag. Den største føremonen med å ha teflonhjerne er kanskje at me kan sjå noko hjernedaudt på tv utan å ta skade av det?
Hjå oss menneske ligg hjernen i hovudskallen, men i språket er grensa mellom skalle og hjerne ofte uklår. Stundom brukar me skalle om beinskåla kring hjernen, andre gonger brukar me skalle om heile hovudet med innmat og alt. Denne flytande grensa er heilt i tråd med etymologien, for hjerne kjem av eit indoeuropeisk ord som tyder just ‘hovud, skalle’. Ja, hjerne er endåtil i ætt med ordet isse. Det skulle me radt ikkje tru, men sjå på desse norrøne formene: hjarni og hjarsi. I eldre dansk hadde det sistnemnde ordet former som jessæ, jesse og issæ. Det er der forma isse kjem frå. Former som jasse og jesse er òg registrerte i norske målføre. Me som skriv nynorsk, kan nytta den tradisjonelle skrivemåten hjasse i staden for isse.
I dag er hjerne den vanlegaste nemninga for organet i hovudskallen, men for nokre generasjonar sidan var det annleis. Ein av dei skarpaste hjernane i norsk målsoge, Ivar Aasen, skreiv tidleg i 1870-åra at hjerne hovudsakleg vart nytta på Austlandet. I resten av landet var heile (norr. heili) vanlegast, slo han fast. Me finn framleis dette ordet i Nynorskordboka, i lag med samansetjingane framheile (‘storhjerne’), heileskaking og heileskål, men det ser ut til at språkbrukarar flest har fått hjerne på hjernen.
Skallen vernar hjernen godt, men ugreie saker kan henda med han likevel, jamfør hjernebløding, hjernesvulst og hjernebrune eller hjernebetennelse (òg kalla heilebrann, heilebrune). Nokre sjukdomar kan me motverka med hjernetrim. Det er elles temmeleg vanleg å førestilla seg at hjernen er ei maskin, og ordlag som «ha ein skrue laus» og «koka i topploket» heng i hop med denne maskinførestillinga. Samstundes kan me bruka hjerne om sentralorganet i rettelege maskiner: «Prosessoren er hjernen i datamaskina.» Både hønsehjernar og meisterhjernar må bruka hjernen, men det er som regel berre meisterhjernane som driv med hjerneflukt.
Kristin Fridtun
Kristin Fridtun er filolog og forfattar.
E-post: kristin.fridtun@gmail.com
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.