Sovjetisk honning
For nokre år sidan kommenterte Carlsen at Anand i eit parti «udogmatisk hadde bytt ein ‘god’ springar mot ein ‘dårleg’ laupar på same vis som Flohr i partiet mot Goldberg i Moskva i 1949». Kven hugsar remispartiet til Flohr, som elles ikkje var noko å leggja seg på minne? Kven var eigenleg Flohr – og kva gjorde han i Moskva under Stalin?
Salomon Flohr vart fødd i ein ukrainsk-jødisk familie med åtte born. Foreldra og seks av borna døydde i pogromar mot slutten av den fyrste verdskrigen, men «Salo» og storebror Moses kom seg til det nye landet Tsjekkoslovakia i 1918. Det var eit lukkeleg val for vesle Salo, som lærte sjakk og vart ei verdsstjerne ti år seinare.
I 1930-åra fekk Flohr fleire invitasjonar til Sovjet, der han møtte ein luksus han aldri hadde sett. Han fekk alt han peika på. Men samstundes vart han sjikanert i sovjetpressa: Tsjekkaren spela «borgarleg og materialistisk» sjakk (kva no det tyder), medan sovjetikonet Botvinnik representerte den perfekte nye sovjetisk-vitskapelege sjakken.
Ein dag i Moskva var Flohr på veg mot Bolsjoj-teateret. Utanfor teateret vart han resolutt stoppa av ei vakker ung kvinne som lurte på om han hadde ein ekstra billett. «Det kan eg vel fiksa», sa Flohr. Ein time seinare sat dei to i ministerlosjen. Flohr vart hugteken i Raisa, som presenterte seg sjølv som filmskodespelar. Ho reiste med han attende til Praha, men ho snakka heile tida om Moskva. Flohr hadde etter kvart ingen illusjonar om sovjetisk lukke og var meir oppteken av å utfordra den fransk-russiske verdsmeisteren Alekhin til ein mogleg VM-kamp i Praha i 1939.
Til sjakkturneringane hadde Raisa alltid med seg hunden «Berri». Sjølv fekk ho kallenamnet «dama med hunden» etter ei Tsjekhov-novelle, medan hunden fekk nytt namn då nokre «kontaktar» i Moskva tykte «Berri» var for likt «Berija», leiaren for det hemmelege politiet. Ekteparet krangla stadig meir kvar gong Sovjet var tema. Men etter München-avtalen i 1938 vart situasjonen for jødar i Praha uuthaldeleg, og Salo gjekk med på flykta til Sovjet som ein siste utveg. Dei to skilde lag, men i 45 år var Flohr ein gallionsfigur i sovjetisk sjakk.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
For nokre år sidan kommenterte Carlsen at Anand i eit parti «udogmatisk hadde bytt ein ‘god’ springar mot ein ‘dårleg’ laupar på same vis som Flohr i partiet mot Goldberg i Moskva i 1949». Kven hugsar remispartiet til Flohr, som elles ikkje var noko å leggja seg på minne? Kven var eigenleg Flohr – og kva gjorde han i Moskva under Stalin?
Salomon Flohr vart fødd i ein ukrainsk-jødisk familie med åtte born. Foreldra og seks av borna døydde i pogromar mot slutten av den fyrste verdskrigen, men «Salo» og storebror Moses kom seg til det nye landet Tsjekkoslovakia i 1918. Det var eit lukkeleg val for vesle Salo, som lærte sjakk og vart ei verdsstjerne ti år seinare.
I 1930-åra fekk Flohr fleire invitasjonar til Sovjet, der han møtte ein luksus han aldri hadde sett. Han fekk alt han peika på. Men samstundes vart han sjikanert i sovjetpressa: Tsjekkaren spela «borgarleg og materialistisk» sjakk (kva no det tyder), medan sovjetikonet Botvinnik representerte den perfekte nye sovjetisk-vitskapelege sjakken.
Ein dag i Moskva var Flohr på veg mot Bolsjoj-teateret. Utanfor teateret vart han resolutt stoppa av ei vakker ung kvinne som lurte på om han hadde ein ekstra billett. «Det kan eg vel fiksa», sa Flohr. Ein time seinare sat dei to i ministerlosjen. Flohr vart hugteken i Raisa, som presenterte seg sjølv som filmskodespelar. Ho reiste med han attende til Praha, men ho snakka heile tida om Moskva. Flohr hadde etter kvart ingen illusjonar om sovjetisk lukke og var meir oppteken av å utfordra den fransk-russiske verdsmeisteren Alekhin til ein mogleg VM-kamp i Praha i 1939.
Til sjakkturneringane hadde Raisa alltid med seg hunden «Berri». Sjølv fekk ho kallenamnet «dama med hunden» etter ei Tsjekhov-novelle, medan hunden fekk nytt namn då nokre «kontaktar» i Moskva tykte «Berri» var for likt «Berija», leiaren for det hemmelege politiet. Ekteparet krangla stadig meir kvar gong Sovjet var tema. Men etter München-avtalen i 1938 vart situasjonen for jødar i Praha uuthaldeleg, og Salo gjekk med på flykta til Sovjet som ein siste utveg. Dei to skilde lag, men i 45 år var Flohr ein gallionsfigur i sovjetisk sjakk.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.