Drama

Regi: Tuva Novotny

Blindsone

Med: Pia Tjelta, Anders Baasmo Christiansen

Ei handballtrening tar slutt, og to venninner ruslar sakte heim. Den stutte vegen tek lang tid med keitete tenåringsprat. Når Thea kjem heim, skal mora Maria (Tjelta) til å legge veslebroren. Thea tar ei brødskive og ein kjapp telefon til faren (Christiansen) før ho skriv noko i ei bok. Så snur alt.

Sjukt spel

Rykta om at Pia Tjelta gjer ein kraftprestasjon i rolla som Maria, er slett ikkje overdrivne. Ho er rå. I eit intervju om filmen sa ho at «ein kan jo ikkje spela driden». Sanneleg ser det ut som om ho lever gjennom sjokket sjølv. Når Maria gløymer å pusta, gløymer eg å pusta. Påkjenninga for pårørande trenger seg inn i Tjelta og kinopublikummet.

Det norske helsevesenet har mange heltar. Ære vere velferdsstaten. Stoisk ro i møte med folk som er hysteriske med god grunn, er gildt skildra. Psykisk helse og blindsonene frå filmtittelen er eit bakteppe for det overveldande og estetisk spartanske dramaet. Hit vil regissøren sende samtalen.

Dristig debut

Tuva Novotny er ein av dei mest solide nordiske skodespelarane der ho ferdast fritt mellom skandinaviske språk. Det er ei glede at ho slår til med ein så sterk film på første forsøk som regissør. Ho er hard. Heile filmen er spelt inn i éin einaste sekvens. Ikkje noko «juks» som i Birdman eller Utøya 22. juli, men slik filmfotografen Sturla Brandth Grøvlen gjorde på En natt i Berlin. Alt i eitt.

Ein keiar seg den første økta, fordi alt er så normalt. Lekser, eit fint skjerf, middag, frustrasjon over teite jenter som berre tenker på sminke og gutar, pregar samtalen. Alt drama er i blindsona. Det er eit djervt val. Eg tilrår å ha tolmod. Kjenslene kjem. Mangelen på klipp gjer at ein ikkje kjem seg unna. Som med Utøya 22. juli skjer alt i sanntid, og ein vil så gjerne at alt skal ta slutt, sjølv om det sit ein rasjonell filmmeldar på skuldra og seier at dette er ein skikkeleg god film. Dette er effektivt fortalt. Eg vil at folk skal sjå Blindsone. Når filmskaparar tar opp tabuprega emne og lukkast med kompromisslause kunstnariske val, blir eg glad. Novotny er ikkje pretensiøs. Ho er ein durabel debutant.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.