DIKT

Endre Ruset:

Noriaki

Flamme forlag 2017

Poeten Endre Ruset har skrive ei diktbok der den japanske skihopparen Noriaki Kaisai, framleis aktiv i ein alder av 43 år, er omdreiingsfiguren. Det finst fleire enkeltdikt om idrettsutøvarar i norsk litteratur, men det er heller sjeldan at ein enkeltutøvar vert vigd ei heil diktbok.

Kaisai, som blei verdsmeister i skiflyging i 1992 og fekk sylvmedalje i OL i Sotsji, er par excellence slitaren i hoppsporten. Mannen i den gule hoppdressen, som har sagt han skal halde på til han er 54 år, må ha ein heilt spesiell indre kjærleik til skihoppinga. Sidan det finst døme på skihopparar som har krasjlanda i livet etter dei har lagt opp, finst det jo éin grunn til å halde seg svevande.

Stramt format

At skihoppet står kunsten og litteraturen nær, og fort kan verte til bilete på livet, eller på diktet sjølv, er tvillaust. I alle fall når ein tenkjer på hoppets ulike fasar, altså på fråsparket, svevet og nedslaget.

Det er sjølvsagt ikkje skihopparen Noriaki som gjer desse dikta, det er poeten Endre Rusets suverene handtering av språket i det strame formatet. Sidan kvar av dei korte, trelina strofene inneheld namnet Noriaki, nærmar namnet seg sverjinga. Effekten er at namnet så å seie vert tømt for tyding, stilt klar til å fyllast med anna innhald av poeten: «Alt er Noriaki/ om du ser/ lenge nok». Han vert mellom anna sett som fugleunge, dikt, regndråpe, forfattar, einsam og eit leikande lite, sårbart barn: «nedsnødd unnarenn/ Noriaki på rygg/ lager snøengel».

Ekstra oppdrift

Jamvel om Noriaki vert til eit teikn med evne til å forvandle seg, held Ruset seg nøye krinsande rundt den mystiske hopparen, legenda Noriaki. I botnen av diktremsene ligg det frå Rusets side ein like djup og omfemnande kjærleik til skihopparen, eller, om ein vil, til poesien, som Noriaki sjølv syner andsynes skihoppinga. Og Rusets skjulte poesireferansar gir dikta ei ekstra oppdrift.

Typografisk er det V-stilen som gjeld. Dikta på høgre- og venstresida dannar til saman ein V, altså forma til hoppskia sett frontalt. Dei tre dikta på sida har ei diagonalt fallande rørsle, og mimar sjølve svevet eller konturen av hoppbakken. Enkelt og verknadsfullt.

Sindre Ekrheim

Sindre Ekrheim er lyrikar og fast lyrikkmeldar i Dag og Tid.