Animasjon / Krim

Regi: Dorota Kobiela, Hugh Welchman

Loving Vincent

Stemmer: Douglas Booth, Eleanor Tomlinson, Saorsie Ronan

I 1890 tok Vincent van Gogh livet av seg i den franske landsbyen Auvers. Eit år seinare får unge Armand Roulin beskjed av far sin, postmann og nær ven av kunstnaren, om å levera eit brev frå Vincent som aldri blei sendt. Mottakar er broren Theo, men det skal bli ei lang ferd før brevet vert opna.

Krimkunst

Loving Vincent kan kanskje fyrst verka som totalt sært og godt mogleg avskrekkande på nokon: Filmen består 100 prosent av animerte kunstverk. Det er som om van Gogh sjølv sit med penselen og målar ut livs- og dødshistoria si. Og aldri har du sett eit meir vibrerande lerret. Eg har ikkje eingong tenkt å forsøka koma inn på alle stilartane som blir brukte, ein fargesprakande stil til å visa notid, ein blyantaktig til å visa fortid. Kunstelskarar må jo omtrent få orgasme berre av traileren til filmen. Heldigvis er det ein film for veldig mange fleire. Loving Vincent er ei glimrande blanding av biografi og krim – tok han eigentleg livet av seg? Kvifor, i så fall? Og om ikkje – kven kan ha vilja han til livs?

Strøk på strøk

Fleire enn 150 kunstnarar har levert over 65.000 måleri for å gje liv til filmen, med ekte skodespelarar som modellar. Og det er ganske spektakulært, noko heilt unikt, med desse strekane som spildrar over i ansiktsuttrykk, heilt ulikt dei vanlege statiske linjene ein er van med i teiknefilmar. Eit skeivt smil, ei nyve i panna, naseborene som trekkjer seg litt oppover når ein snufsar inn – og i same slengen må det fantastiske lyddesignet takast med. Målarane har teke omsyn til kvart trekk av sigaretten, kvart glas som vert sett ned på bordet, og det halvkvedne mjauet til ein forbipasserande katt. Så i tillegg til ei meir enn fascinerande historie om ein meir enn fascinerande kunstnar, får sansane kvesst seg på ein aldeles interessant måte. Eg kan seia at eg var skeptisk før eg såg filmen, av di eg ikkje er nokon stor fan av animasjon, solsikkene til van Gogh eller konseptet med desse måleria. Så grundig feil kan ein ta – noko eg alltid vert glad for at eg gjer så lenge utfallet er at eg vert gledeleg overraska. Eg kan ikkje anna enn elska Vincent.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.