Kosmos, kaos, Romsås
Meir enn ein fleirkulturtur til Drabantby-Noreg er Alle utlendinger har lukka gardiner ein tur tilbake til ungdomstida.
Karen Øye og dei andre skodespelarane formidlar ungdomstida på ein truverdig og avslappa måte
Foto: SF Studios / Miso Film
Drama /
ungdomsfilm
Regi: Ingvild Søderlind
Alle utlendinger har lukka gardiner
Med: Karen Øye, Serhat Yildirim, Deniz Nourizadeh-Lillabadi
Det er siste år på Romsås ungdomsskule. Mariana (Øye) og venene har hendene fulle med å vera ungdommar. Besteveninna Isa (Nourizadeh-Lillabadi) kan av og til gå henne på nervane, og ho held på å forgå av avstandsforelsking i tøffe Ali2 (Yildirim). Samtidig reiser broren til Afghanistan mot foreldra sin vilje, og alt vert meir komplisert.
Wallah
Om veggane i blokkene på Romsås kunne snakka, er det ikkje godt å seia kva språk du hadde fått. Då er det godt at det finst ein framifrå tolk, nemleg Maria Navarro Skaranger, forfattar av boka filmen er basert på. Ho voks sjølv opp her, og som fødd i 1994 vil eg tru ho også formidlar eit bra autentisk kebabnorsk og eit realistisk kroppsspråk. Om scena det heile utspelar seg på er eksotisk for «poteter» som meg, er det som skjer der, langt meir gjenkjenneleg. Hormontrigga tenåringsfrustrasjonar kjenner ingen kultur, språk eller hudfarge.
Det betyr ikkje at dei ytre faktorane er like for alle. Alle utlendinger har lukka gardiner torer ta opp problema som kan oppstå når folk frå ulike kulturar lyt finna ut av det med kvarandre på ein stad alle må kalla heim, men som ikkje er heilt heime likevel.
Stødig
Eg hadde mi ungdomstid på den tida forfattaren av Alle utlendinger har lukka gardiner blei fødd. Telefon var noko me hadde i gangen, ikkje i lomma. Porno var noko dei tvilsame naboane hadde på VHS. Og det fanst ikkje fleire gudar. Det er fascinerande kor likt reaksjonsmønsteret og dynamikken mellom ungdommane framleis er, trass i eit massivt utanforpress.
Karen Øye og dei andre skodespelarane formidlar dette på ein særs truverdig og avslappa måte, og det er ei bragd. Det er Ingvild Søderlinds debut som langfilmregissør, og henne skal det verta spennande å følgja med på. Og så skulle eg genuint ynskja eg kunne få ein oppfølgjar om nokre tiår for å sjå korleis det går med Mariana og gjengen og resten av det fleirkulturelle pottitlandet Noreg.
Brit Aksnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama /
ungdomsfilm
Regi: Ingvild Søderlind
Alle utlendinger har lukka gardiner
Med: Karen Øye, Serhat Yildirim, Deniz Nourizadeh-Lillabadi
Det er siste år på Romsås ungdomsskule. Mariana (Øye) og venene har hendene fulle med å vera ungdommar. Besteveninna Isa (Nourizadeh-Lillabadi) kan av og til gå henne på nervane, og ho held på å forgå av avstandsforelsking i tøffe Ali2 (Yildirim). Samtidig reiser broren til Afghanistan mot foreldra sin vilje, og alt vert meir komplisert.
Wallah
Om veggane i blokkene på Romsås kunne snakka, er det ikkje godt å seia kva språk du hadde fått. Då er det godt at det finst ein framifrå tolk, nemleg Maria Navarro Skaranger, forfattar av boka filmen er basert på. Ho voks sjølv opp her, og som fødd i 1994 vil eg tru ho også formidlar eit bra autentisk kebabnorsk og eit realistisk kroppsspråk. Om scena det heile utspelar seg på er eksotisk for «poteter» som meg, er det som skjer der, langt meir gjenkjenneleg. Hormontrigga tenåringsfrustrasjonar kjenner ingen kultur, språk eller hudfarge.
Det betyr ikkje at dei ytre faktorane er like for alle. Alle utlendinger har lukka gardiner torer ta opp problema som kan oppstå når folk frå ulike kulturar lyt finna ut av det med kvarandre på ein stad alle må kalla heim, men som ikkje er heilt heime likevel.
Stødig
Eg hadde mi ungdomstid på den tida forfattaren av Alle utlendinger har lukka gardiner blei fødd. Telefon var noko me hadde i gangen, ikkje i lomma. Porno var noko dei tvilsame naboane hadde på VHS. Og det fanst ikkje fleire gudar. Det er fascinerande kor likt reaksjonsmønsteret og dynamikken mellom ungdommane framleis er, trass i eit massivt utanforpress.
Karen Øye og dei andre skodespelarane formidlar dette på ein særs truverdig og avslappa måte, og det er ei bragd. Det er Ingvild Søderlinds debut som langfilmregissør, og henne skal det verta spennande å følgja med på. Og så skulle eg genuint ynskja eg kunne få ein oppfølgjar om nokre tiår for å sjå korleis det går med Mariana og gjengen og resten av det fleirkulturelle pottitlandet Noreg.
Brit Aksnes
Hormontrigga tenåringsfrustrasjonar kjenner ingen kultur, språk eller hud-
farge.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.