Milde Vesten
Kelly Reichardt har laga ein vilt vakker film om vennskap i ein ikkje spesielt vill vest.
Orion Lee (t.v.) og John Magaro spelar avmålt og fint som høvesvis King-Lu og Cookie.
Foto: Another World Entertainment
DRAMA
Regi: Kelly Reichardt
First Cow
Med: John Magaro, Orion Lee, Toby Jones
Kinofilm
Cookie (Magaro) er kokk for ein kjip gjeng på pelsjakt i Oregon på 1820-talet. Ein dag kjem han over ein naken mann i buskane når han sankar sopp. Mannen er King-Lu (Lee), ein kinesar som gøymer seg fordi han råka å drepe ein russar. Som han seier er «alle» i Oregon.
Dei to blir gode vener. Kreativiteten til gründersjela King-Lu og kokkekunsten til Cookie gjer dei til ein dynamisk duo når den første kua kjem til utposten der dei slår seg ned, men all forretning inneber risiko.
Nedtona
First Cow er ikkje ein actionfilm frå Det ville Vesten. Dels er filmen ei miljøskildring, men mest er det ei historie om vennskap mellom to ulike figurar som båe står litt på utsida av fellesskapar. Ein ser få spor av den valdelege koloniseringa. Det er uvant å sjå fredsæl sameksistens mellom ulike folkegrupper frå USA på 1800-talet, inkludert urfolk som held til i busetjinga.
Historia er enkel og liten, tatt ut av ein bit av romanen The Half Life av Jonathan Raymond. Når konfliktar dreg seg til, er det òg i sparsam stil.
Dramatikken er tona ned. Her er artige observasjonar og godlynt stemning. John Magaro og Orion Lee spelar avmålt og fint, i takt med den rolege rytmen som er typisk for regissøren Kelly Reichardt. Båe to har eit mildt vesen.
Nyting
Bileta har ein herleg tekstur og flotte fargetonar. Lyden av bekkar og buskar er detaljrik og sterkt subtil. Alt er stramt ramma inn og stødig fortalt. Det knakande gode handverket gjer filmen lett å nyte. Lausrive frå historia kan ein kose seg.
Utan store fakter fyk to timar fort. Reichardt har ein særeigen og sakte stil med god teft for dynamikk mellom menneske. Til liks med Chloe Zhao kallar ho fram noko som kjennest uramerikansk på ein god måte, langt vekke frå Hollywood i stil og sjel. Dei gjev breidde og håp for filmbransjen i USA. First Cow er ei ven og varm kinooppleving.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DRAMA
Regi: Kelly Reichardt
First Cow
Med: John Magaro, Orion Lee, Toby Jones
Kinofilm
Cookie (Magaro) er kokk for ein kjip gjeng på pelsjakt i Oregon på 1820-talet. Ein dag kjem han over ein naken mann i buskane når han sankar sopp. Mannen er King-Lu (Lee), ein kinesar som gøymer seg fordi han råka å drepe ein russar. Som han seier er «alle» i Oregon.
Dei to blir gode vener. Kreativiteten til gründersjela King-Lu og kokkekunsten til Cookie gjer dei til ein dynamisk duo når den første kua kjem til utposten der dei slår seg ned, men all forretning inneber risiko.
Nedtona
First Cow er ikkje ein actionfilm frå Det ville Vesten. Dels er filmen ei miljøskildring, men mest er det ei historie om vennskap mellom to ulike figurar som båe står litt på utsida av fellesskapar. Ein ser få spor av den valdelege koloniseringa. Det er uvant å sjå fredsæl sameksistens mellom ulike folkegrupper frå USA på 1800-talet, inkludert urfolk som held til i busetjinga.
Historia er enkel og liten, tatt ut av ein bit av romanen The Half Life av Jonathan Raymond. Når konfliktar dreg seg til, er det òg i sparsam stil.
Dramatikken er tona ned. Her er artige observasjonar og godlynt stemning. John Magaro og Orion Lee spelar avmålt og fint, i takt med den rolege rytmen som er typisk for regissøren Kelly Reichardt. Båe to har eit mildt vesen.
Nyting
Bileta har ein herleg tekstur og flotte fargetonar. Lyden av bekkar og buskar er detaljrik og sterkt subtil. Alt er stramt ramma inn og stødig fortalt. Det knakande gode handverket gjer filmen lett å nyte. Lausrive frå historia kan ein kose seg.
Utan store fakter fyk to timar fort. Reichardt har ein særeigen og sakte stil med god teft for dynamikk mellom menneske. Til liks med Chloe Zhao kallar ho fram noko som kjennest uramerikansk på ein god måte, langt vekke frå Hollywood i stil og sjel. Dei gjev breidde og håp for filmbransjen i USA. First Cow er ei ven og varm kinooppleving.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Det knakande gode handverket gjer filmen lett å nyte.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.