Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

FilmMeldingar

Null nytt frå vestfronten

Steven Spielberg er så tru mot tradisjonen at eg ikkje forstår vitsen med nye West Side Story.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Anita (Ariana DeBose) og Bernando (David Alvarez) i ei av dansescenene i filmen.

Anita (Ariana DeBose) og Bernando (David Alvarez) i ei av dansescenene i filmen.

Foto: Niko Tavernise / Century Studios

Anita (Ariana DeBose) og Bernando (David Alvarez) i ei av dansescenene i filmen.

Anita (Ariana DeBose) og Bernando (David Alvarez) i ei av dansescenene i filmen.

Foto: Niko Tavernise / Century Studios

2357
20211210
2357
20211210

Musikal

Regi: Steven Spielberg

West Side Story

Med: Ansel Elgort, Rachel Zegler, Rita Moreno
Kinofilm

Den velkjende og enormt populære kjærleikshistoria om Tony (Elgort) og María (Zegler) har blitt film igjen, seksti år etter at Broadway-stykket kom på kinolerret. Igjen står den kvite ungdomsgjengen Jets mot puertorikanske Sharks. Inspirasjonen frå Romeo og Julie er klar. Kjærleiken er forboden.

Tony freistar lausrive seg frå Jets etter eit år i fengsel for rå vald. María vil tenkje sjølv, men er systera til boksar og frontfigur i Sharks, Bernardo. Korleis skal det gå?

Didaktiske tonar

Dei to turtelduene fell hovudstups før dei har sagt hei. Alt er rett fram. Konfliktane er klare. Vi blir fôra fredsbodskapen med pertentleg teskei. Den didaktiske stilen er utdatert. Mange visuelle grep er resirkulerte. Koloritt og kostyme har alt som høyrer heime og ser bra ut. Eg stussar likevel på overdriven bruk av motljos med glinsande strimer gong på gong.

Sjølvsagt får ein høyre nokre svingande, kjende refreng, men musikken er mest mas, jamvel om dei har brukt det originale materialet til Leonard Bernstein. Ikkje at eg fnyser av ein frisk mambo, altså. Det resonnerer mest for meg når María syng «Today, the minutes seem like hours, the hours go so slowly». Nett det eg tenker halvvegs ut i dei 156 minutta filmen varar.

Tradisjonstru

Det er uansett kjekt å sjå legenda Rita Moreno igjen frå 1961. Elles er skodespelet prega av den same teatralske stilen som sist. Få skil seg ut, men Ansel Elgort i rolla som Tony er noko for seg sjølv. Ingen andre er i nærleiken av å spele så slapt.

Ein rar vri er at mykje blir sagt på spansk utan at det er teksta, slik som engelsken. Her går fleire sentrale poeng tapt for anglofile nordmenn. Samstundes held ein fast på tradisjonen med at folk frå spanskspråklege familiar i USA må smørje tjukt på med latinamerikansk aksent for å innpass, slik Moreno og andre alltid har vore nøydde til.

Eg hadde helst sett at denne gjengen kom seg heim att dit dei kom frå, altså Broadway. Og så vil eg sjå fleire filmar med nye idear, gjerne laga av folk frå Puerto Rico.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Musikal

Regi: Steven Spielberg

West Side Story

Med: Ansel Elgort, Rachel Zegler, Rita Moreno
Kinofilm

Den velkjende og enormt populære kjærleikshistoria om Tony (Elgort) og María (Zegler) har blitt film igjen, seksti år etter at Broadway-stykket kom på kinolerret. Igjen står den kvite ungdomsgjengen Jets mot puertorikanske Sharks. Inspirasjonen frå Romeo og Julie er klar. Kjærleiken er forboden.

Tony freistar lausrive seg frå Jets etter eit år i fengsel for rå vald. María vil tenkje sjølv, men er systera til boksar og frontfigur i Sharks, Bernardo. Korleis skal det gå?

Didaktiske tonar

Dei to turtelduene fell hovudstups før dei har sagt hei. Alt er rett fram. Konfliktane er klare. Vi blir fôra fredsbodskapen med pertentleg teskei. Den didaktiske stilen er utdatert. Mange visuelle grep er resirkulerte. Koloritt og kostyme har alt som høyrer heime og ser bra ut. Eg stussar likevel på overdriven bruk av motljos med glinsande strimer gong på gong.

Sjølvsagt får ein høyre nokre svingande, kjende refreng, men musikken er mest mas, jamvel om dei har brukt det originale materialet til Leonard Bernstein. Ikkje at eg fnyser av ein frisk mambo, altså. Det resonnerer mest for meg når María syng «Today, the minutes seem like hours, the hours go so slowly». Nett det eg tenker halvvegs ut i dei 156 minutta filmen varar.

Tradisjonstru

Det er uansett kjekt å sjå legenda Rita Moreno igjen frå 1961. Elles er skodespelet prega av den same teatralske stilen som sist. Få skil seg ut, men Ansel Elgort i rolla som Tony er noko for seg sjølv. Ingen andre er i nærleiken av å spele så slapt.

Ein rar vri er at mykje blir sagt på spansk utan at det er teksta, slik som engelsken. Her går fleire sentrale poeng tapt for anglofile nordmenn. Samstundes held ein fast på tradisjonen med at folk frå spanskspråklege familiar i USA må smørje tjukt på med latinamerikansk aksent for å innpass, slik Moreno og andre alltid har vore nøydde til.

Eg hadde helst sett at denne gjengen kom seg heim att dit dei kom frå, altså Broadway. Og så vil eg sjå fleire filmar med nye idear, gjerne laga av folk frå Puerto Rico.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Foto: Anna Rezulak

BokMeldingar

Presisjon ved surrealisme

Weronika Murek er krevjande i formspråket, men orkar ein å strekke seg litt, kan ein fort oppdage at ein har vakse ein litterær halvmeter.

Ingvild Bræin
Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Weronika Murek er dramatikar og forfattar og fekk Witold Gombrowics’ debutantpris i 2015.

Foto: Anna Rezulak

BokMeldingar

Presisjon ved surrealisme

Weronika Murek er krevjande i formspråket, men orkar ein å strekke seg litt, kan ein fort oppdage at ein har vakse ein litterær halvmeter.

Ingvild Bræin
Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Foto: Helge Øgrim

På tomannshandFeature

Ein forskar kryssar sitt spor

Thomas Hylland Eriksen hylla mangfaldet og ville dekonstruere fleirtalet. Men fann han svaret på dilemmaa knytte til innvandring?

HelgeØgrim
Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Foto: Helge Øgrim

På tomannshandFeature

Ein forskar kryssar sitt spor

Thomas Hylland Eriksen hylla mangfaldet og ville dekonstruere fleirtalet. Men fann han svaret på dilemmaa knytte til innvandring?

HelgeØgrim

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis