Dokumentarserie

Regi: Kjellrun Lavik

6899 til eg dør

Med: Per Áki Sigurdsson Kvikne, Randi Sognnæs Aamot, Theodor Sigurdsson Kvikne, familie og vener
NRK-serie, sju episodar

Per, alias artisten Kjartan Lauritzen, kjem frå hotelladel i Balestrand, der faren driv Kviknes Hotel i fjerde generasjon. Då tanta sel det mindre glamorøse Balestrand Hotell, bestemmer Per, kjærasten Randi og broren Teddy seg for å gjera heimbygda kul igjen ved å ta over, pussa opp og laga kulturell storstove for både tilreisande og fastbuande.

Tid for sjarm

Etter 22 sesongar på TV 2 var det i år slutt for serien Tid for hjem – til stor sorg for hundretusenvis av publikummarar, får eg inntrykk av. Flaks for alle desse at dei no kan følgja med på oppussinga i Balestrand – om enn ikkje i 200 episodar, men sju.

Sjølv om dei har særs gode hjelparar, spørst det om ikkje Kjersti Bergesen og teamet kunne hjelpt på motivasjonen, om ikkje anna. Sjølv om eg ikkje har vore av hennar faste sjåarar, verkar 6899 til eg dør for meg ganske tett opp til formelen – oppussingsobjekt før og etter og hinder undervegs. Og formelen funkar unekteleg.

Etter å ha sett dei tre påsynslenkene sende til meldarane i landet må eg beint ut seia eg gler meg til å sjå korleis det går – får dei opna i tide? Som om det er anna enn eit googlesøk unna, men det er ikkje nøye. For der Tid for hjem berre har éin episode og dei som bur der, strengt talt er underordna og ikkje inkluderte i prosessen, så er ein viktig ingrediens i seriar som 6899 til eg dør at du blir kjend med dei bak, heiar på dei og føler på frustrasjonen deira. Alt dette blir innfridd og vel så det.

Glad-TV

Sjølv om fråflytting er eit problem for Distriks-Noreg, er det samtidig i vinden å drøyma om eit enklare liv på landet, og småbruk er av dei mest populære søka på Finn.no. Det oppløftande med 6899 til eg dør er at dei faktisk ikkje skal gjera noko heilt urealistisk (utanom å driva hotell, kanskje). Per skal driva med musikk, Teddy har e-sportselskapet sitt, Randi er utdanna tannlege – ingenting av dette krev at du sit i ein by, strengt tatt.

Men det er heller ikkje berre å lena seg på venetenester, heller ikkje på bygda, til og med om du er latterleg sjarmerande Kjartan Lauritzen, som kjem fram i tredje episoden. Sjølv desse halvmørke skyene i horisonten tek ikkje vekk lyset som skin over Balestrand. Om hotellet blir den nye pengegruva i bygda, betyr ikkje all verda, ikkje eingong om dei kjem i mål med oppussinga. Det lyser lang veg at venskap og familie er viktigast, og slikt blir det godkjensle-TV av.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.