Woody går i barndommen
Det er sjeldan eit godt teikn når gamle folk berre mimrar om gamle dagar. Å vera gamal regissør er ikkje noko unntak.
Carolina (Juno Temple) kjem heim att til Coney Island etter eit havarert ekteskap.
Foto: Norsk Filmdistribusjon
Dramakomedie
Regi: Woody Allen
Wonder Wheel
Med: Kate Winslet, Justin Timberlake, Juno Temple, Jim Belushi
Kvardagen endrar seg for den overarbeidde servitøren Ginny (Winslet) og mannen hennar Humpty (Belushi) når dottera hans, Carolina (Temple), vender tilbake til Coney Island etter eit havarert ekteskap. Lyspunktet i tilværet til Ginny er den sjarmerande badevakta Mickey (Timberlake). Denne lukka står i fare for å verta kortvarig når unge, vakre Carolina kjem inn frå sidelinja.
Beina i sentiment
Nostalgi kan vera eit godt grep når det vert brukt heilhjarta og med ein tanke finesse. Når det berre består av klisjear og gule filter, verkar det som eit hastverksprosjekt, like rørande som bleiereklamar eller vekebladnoveller.
I sin 47. film snur han seg tilbake og mimrar skamlaust. Når Allen oppsøker sitt barndomsparadis på Coney Island, er det i full mundur med barbershopmusikk, barmfagre servitriser og ufarlege mafiamenn. Lite er så nærsynt som tilbakeblikk, og det femtitals-New York han presenterer, er like tannlaust som han sjølv hadde vore hadde han vore 82 år på femtitalet. No er ikkje sosial kommentering noko Allen har drive særskild mykje med nokosinne, og det hadde vore meir overraskande hadde han faktisk byrja med det no.
Stillstand
Woody Allen bryr seg ikkje om kva kritikarar meiner. Verre er det at kritikarar mindre og mindre bryr seg om kva han meiner. For no er han verkeleg i ferd med å stagnera. At han framleis får med seg stjerner som Kate Winslet til å spela hovudrolla, er imponerande, men forståeleg. Det samla livsverket hans – når det gjeld filmar, ikkje privatliv, vel å merka – vil stå seg trass i dei siste ti åra på tomgang. Winslet har fått den utakksame rolla som sytete, misnøgd kone utan anna enn dei bleikna draumane om å stå på scena. Ikkje rart Ginny tyr til kjønnslege distraksjonar når dei kjem i form av Justin Timberlake. At Mickey vil ha ei halvgamal dramadronning, er sjølvsagt knapt til å tru. Slikt er berre sannsynleg om ein snur på kjønna. Og akkurat det veit jo Woody Allen ein del om. Om du er fan, går du likevel på ingen måte glipp av noko om du ikkje får med deg Wonder Wheel på kino.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dramakomedie
Regi: Woody Allen
Wonder Wheel
Med: Kate Winslet, Justin Timberlake, Juno Temple, Jim Belushi
Kvardagen endrar seg for den overarbeidde servitøren Ginny (Winslet) og mannen hennar Humpty (Belushi) når dottera hans, Carolina (Temple), vender tilbake til Coney Island etter eit havarert ekteskap. Lyspunktet i tilværet til Ginny er den sjarmerande badevakta Mickey (Timberlake). Denne lukka står i fare for å verta kortvarig når unge, vakre Carolina kjem inn frå sidelinja.
Beina i sentiment
Nostalgi kan vera eit godt grep når det vert brukt heilhjarta og med ein tanke finesse. Når det berre består av klisjear og gule filter, verkar det som eit hastverksprosjekt, like rørande som bleiereklamar eller vekebladnoveller.
I sin 47. film snur han seg tilbake og mimrar skamlaust. Når Allen oppsøker sitt barndomsparadis på Coney Island, er det i full mundur med barbershopmusikk, barmfagre servitriser og ufarlege mafiamenn. Lite er så nærsynt som tilbakeblikk, og det femtitals-New York han presenterer, er like tannlaust som han sjølv hadde vore hadde han vore 82 år på femtitalet. No er ikkje sosial kommentering noko Allen har drive særskild mykje med nokosinne, og det hadde vore meir overraskande hadde han faktisk byrja med det no.
Stillstand
Woody Allen bryr seg ikkje om kva kritikarar meiner. Verre er det at kritikarar mindre og mindre bryr seg om kva han meiner. For no er han verkeleg i ferd med å stagnera. At han framleis får med seg stjerner som Kate Winslet til å spela hovudrolla, er imponerande, men forståeleg. Det samla livsverket hans – når det gjeld filmar, ikkje privatliv, vel å merka – vil stå seg trass i dei siste ti åra på tomgang. Winslet har fått den utakksame rolla som sytete, misnøgd kone utan anna enn dei bleikna draumane om å stå på scena. Ikkje rart Ginny tyr til kjønnslege distraksjonar når dei kjem i form av Justin Timberlake. At Mickey vil ha ei halvgamal dramadronning, er sjølvsagt knapt til å tru. Slikt er berre sannsynleg om ein snur på kjønna. Og akkurat det veit jo Woody Allen ein del om. Om du er fan, går du likevel på ingen måte glipp av noko om du ikkje får med deg Wonder Wheel på kino.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.