Filmfjes

Fjeset til Jeanne Moreau er festa til film for siste gong, sidan ho sovna inn måndag. Ho var nær sagt sjølve andletet til den franske nybølga, spesielt grunna roller i François Truffauts Jules et Jim (1962) og Louis Malles Heisen til skafottet (1958). I storleikstida arbeidde ho med namn som Buñuel, Welles, Demy, Antonioni, Godard og Renoir. Etter ho fylte 80 år stod flinke folk som Tsai Ming-liang og Manoel de Oliveira klare med kamera. Emmanuel Macron overdreiv ikkje då han tvitra at ei legende var vekke.

H.T.

Sjå på nett no

(Netflix) Folk renn med rette ned dørene på kino for å sjå Christopher Nolans visuelt og lydleg storarta krigsfilm Dunkirk, filma på 70 mm med fargar som minner om 40-talet og Technicolor. Dei som vil ha meir, kan sjå propagandafilmen Slaget ved Midway av John Ford frå 1942 på Netflix. Fargane der òg er nydelege, men omtalen av japanarane er aggressiv og stygg. Ford fekk Purple Heart for innsatsen.

H.T.

Tre på topp

Fellesferien er over, men hjernen er framleis i feriemodus. Eg gjev deg tre filmar med «baby» i tittelen:

Rosemary’s Baby (1968) Kanskje vurdera å køyra denne for skuleelevar som preventivt tiltak?

Cry-Baby (1990) Tenk om Johnny Depp hadde halde seg til å spela i John Waters-filmar!

Baby Boom (1987) Sååå koseleg, då! I alle fall då eg var ti år gamal, usikker på om eg har sett han etterpå…

B.A.