Arkivet: Ann Peebles i Memphis
Ann Peebles då ho song på Beale Street Music Festival i Memphis i 2007.
Foto: Lindsey T / Wikipedia
Det finst berre eitt konsertopptak med Ann Peebles & The Hi Rhythm Section, laga på det segnomsuste Peabody Hotel i Memphis ein februarkveld i 1992. For litt sidan vart det gitt ut på plate, med tittelen Live in Memphis (Memphis International) – musikk som gjer stega dine litt lettare over stovegolvet.
The Hi Rhythm Section var husbandet til plateselskapet Hi Records og romma dei tre talentfulle brørne Mabon (gitar), Leroy (bass) og Charles (orgel) Hodges, og Archie Turner (tangentar), Howard Grimes (trommer) og Thomas Bingham (gitar), ein gjeng produsent Willie Mitchell samla på siste halvdel av 1960-talet – ei gruppe musikarar som vart sentrale på ei rekkje Memphis-plater, av folk som Peebles og Al Green.
Sjølv om glansdagane kanskje høyrde til fortida vinteren for tretti år sidan, svingar det durabeleg av denne gjengen, som også denne kvelden romma blåsarar og koristar, med ein Peebles i knallform. Dette er klassisk soul, framført av folk som var med på å definere sjangeren. Høyr til dømes på avslutningssporet, ein versjon av tittelsporet på albumet I Can’t Stand the Rain (1974), ei plate mange løftar fram når ein skal nærme seg Peebles’ diskografi.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det finst berre eitt konsertopptak med Ann Peebles & The Hi Rhythm Section, laga på det segnomsuste Peabody Hotel i Memphis ein februarkveld i 1992. For litt sidan vart det gitt ut på plate, med tittelen Live in Memphis (Memphis International) – musikk som gjer stega dine litt lettare over stovegolvet.
The Hi Rhythm Section var husbandet til plateselskapet Hi Records og romma dei tre talentfulle brørne Mabon (gitar), Leroy (bass) og Charles (orgel) Hodges, og Archie Turner (tangentar), Howard Grimes (trommer) og Thomas Bingham (gitar), ein gjeng produsent Willie Mitchell samla på siste halvdel av 1960-talet – ei gruppe musikarar som vart sentrale på ei rekkje Memphis-plater, av folk som Peebles og Al Green.
Sjølv om glansdagane kanskje høyrde til fortida vinteren for tretti år sidan, svingar det durabeleg av denne gjengen, som også denne kvelden romma blåsarar og koristar, med ein Peebles i knallform. Dette er klassisk soul, framført av folk som var med på å definere sjangeren. Høyr til dømes på avslutningssporet, ein versjon av tittelsporet på albumet I Can’t Stand the Rain (1974), ei plate mange løftar fram når ein skal nærme seg Peebles’ diskografi.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.
Papiravisa