Arkivet: Matangi/Maya/M.I.A.
Regissøren kjem tett på artisten M.I.A. alias Matangi Arulpragasam.
Pressefoto
Det finst alltid interessante, nye musikkfilmar på Bergen Internasjonale Filmfestival. Under festivalen for nokre veker sidan fann eg vegen inn i ein kinosal og såg Steve Loveridges dokumentar Matangi/Maya/M.I.A., som har ordinær kinopremiere i kveld.
Loveridge kjem tett på og følgjer Matangi Arulpragasam, som fleire vil kjenne som artisten M.I.A., i det som viser seg å bli ein intens periode i karrieren og livet hennar. Men vi får meir enn det. Tilgang til rikeleg med arkivmateriale har gjort det mogleg for regissøren å gå heilt tilbake til midten av 1980-åra, då Arulpragasam kom med familien som flyktning frå Sri Lanka til England, vidare til midten av 2000-talet, inn i kulissane då ho vart global popstjerne med megathiten «Paper Planes», og inn til nyare tid, der ho ikkje har vore redd for å komme med markante politiske utspel, særleg på vegner av tamilane i det gamle heimlandet.
Særleg er det møtet med den uredde aktivisten Arulpragasam som gjer Matangi/Maya/M.I.A. til så mykje meir enn ein film om musikk. Dokumentaren minner om kor samanfiltra politikken og estetikken er når begge utspelar seg i ein global skala, og konfliktliner får utfalde seg i ukontrollert tempo. Sjå filmen!
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det finst alltid interessante, nye musikkfilmar på Bergen Internasjonale Filmfestival. Under festivalen for nokre veker sidan fann eg vegen inn i ein kinosal og såg Steve Loveridges dokumentar Matangi/Maya/M.I.A., som har ordinær kinopremiere i kveld.
Loveridge kjem tett på og følgjer Matangi Arulpragasam, som fleire vil kjenne som artisten M.I.A., i det som viser seg å bli ein intens periode i karrieren og livet hennar. Men vi får meir enn det. Tilgang til rikeleg med arkivmateriale har gjort det mogleg for regissøren å gå heilt tilbake til midten av 1980-åra, då Arulpragasam kom med familien som flyktning frå Sri Lanka til England, vidare til midten av 2000-talet, inn i kulissane då ho vart global popstjerne med megathiten «Paper Planes», og inn til nyare tid, der ho ikkje har vore redd for å komme med markante politiske utspel, særleg på vegner av tamilane i det gamle heimlandet.
Særleg er det møtet med den uredde aktivisten Arulpragasam som gjer Matangi/Maya/M.I.A. til så mykje meir enn ein film om musikk. Dokumentaren minner om kor samanfiltra politikken og estetikken er når begge utspelar seg i ein global skala, og konfliktliner får utfalde seg i ukontrollert tempo. Sjå filmen!
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.