Livlaus røre
Daft Punk har fjerna trommene frå eit ti år gamalt album, og resultatet er forferdeleg.
Pop
Daft Punk
Random Access Memories
Columbia / Daft Life
Den franske housepopduoen Daft Punk gjorde seg populære ved å knabbe dei mest medrivande delane av mindre kjende soul- og discolåtar, slengje på nokre svære basstrommer og enkle vocodermelodiar, finne på nye songtitlar og kalle dei sine eigne. På Random Access Memories frå 2013 prøvde duoen seg på å skrive originalt materiale.
«There are many things I don’t understand», song dei på fjerdesporet. Det eg ikkje forstår, er kvifor Random Access Memories (Drumless Edition) eksisterer. Her er trommene fjerna frå albumet; resten er som det var.
Med denne trommelause utgåva greier Daft Punk å understreke kor lite nyskapande dei er, og at kvalitetane i musikken «deira» kjem frå arbeid andre har gjort: I tilfellet Random Access Memories var dette tydelegvis trommespelet til Omar Hakim, kjend for samarbeid med Sting og Weather Report, og John «J.R.» Robinson, som mellom anna spelte på Michael Jackson-plata Off the Wall.
No når han ligg så langt framme i lydbiletet, skjer lyden i den robotaktige vocodervokalen skikkelig i øyro; eg blir faktisk fysisk kvalm (det er sant). Psykisk kvalm blir eg av dei ufatteleg platte arrangementa – det som står att utan trommene, er den flataste og mest generiske etterlikninga av soul, disco og electropop som tenkjast kan. Det einaste musikalsk oppegåande som står att her, er Pharrell Williams’ vokal på «Get Lucky».
«’Give Life Back to Music’, syng den maskerte vocodervokalisten på opningssporet, og det er nettopp liv Daft Punk har gitt til musikken sin», skreiv eg i meldinga mi av Random Access Memories i 2013. På Drumless Edition er livet teke bort; det som står att, er klisjéfylte, flate arrangement og banal tonalitet.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, trommeslagar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Pop
Daft Punk
Random Access Memories
Columbia / Daft Life
Den franske housepopduoen Daft Punk gjorde seg populære ved å knabbe dei mest medrivande delane av mindre kjende soul- og discolåtar, slengje på nokre svære basstrommer og enkle vocodermelodiar, finne på nye songtitlar og kalle dei sine eigne. På Random Access Memories frå 2013 prøvde duoen seg på å skrive originalt materiale.
«There are many things I don’t understand», song dei på fjerdesporet. Det eg ikkje forstår, er kvifor Random Access Memories (Drumless Edition) eksisterer. Her er trommene fjerna frå albumet; resten er som det var.
Med denne trommelause utgåva greier Daft Punk å understreke kor lite nyskapande dei er, og at kvalitetane i musikken «deira» kjem frå arbeid andre har gjort: I tilfellet Random Access Memories var dette tydelegvis trommespelet til Omar Hakim, kjend for samarbeid med Sting og Weather Report, og John «J.R.» Robinson, som mellom anna spelte på Michael Jackson-plata Off the Wall.
No når han ligg så langt framme i lydbiletet, skjer lyden i den robotaktige vocodervokalen skikkelig i øyro; eg blir faktisk fysisk kvalm (det er sant). Psykisk kvalm blir eg av dei ufatteleg platte arrangementa – det som står att utan trommene, er den flataste og mest generiske etterlikninga av soul, disco og electropop som tenkjast kan. Det einaste musikalsk oppegåande som står att her, er Pharrell Williams’ vokal på «Get Lucky».
«’Give Life Back to Music’, syng den maskerte vocodervokalisten på opningssporet, og det er nettopp liv Daft Punk har gitt til musikken sin», skreiv eg i meldinga mi av Random Access Memories i 2013. På Drumless Edition er livet teke bort; det som står att, er klisjéfylte, flate arrangement og banal tonalitet.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, trommeslagar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Papiravisa