Nærast er du når du er borte
The Northern Belle lagar songar merkte av ein elegant detaljrikdom.
Stine Andreassen er kaptein i The Northern Belle.
Foto: Julia Marie Naglestad
Rock
The
Northern Belle:
Bats in the Attic
Die With Your Boots On Records
Fire strofer og eit refreng er alt Stine Andreassen treng for å trylle fram eit heilt lite univers i «Merchant Navy Hotel», eit høgdepunkt på Bats in the Attic, det dagferske albumet til The Northern Belle. Den stemningsfulle songen er, med sine livfulle scener, som ein liten spelefilm i miniatyr – verselinene er prega av ein eigen autentisitet, som om det som vert fortalt, er levt liv.
Ikkje overraskande, då, at nett det er tilfellet, og at det anekdotiske grunnlaget for skildringa finst i Andreassens eiga familiehistorie. Ein gong på slutten av 1960-talet vitja bestemora bestefaren, som var sjømann og låg til hamn i Middlesbrough. Dei drakk kaffi og såg spelefilmar i sjømannskyrkja, tok føre seg speleautomatane på hotellet, og dansa. «Merchant Navy Hotel» er merkt av ein elegant detaljrikdom, der filmrepertoaret i kyrkja seier noko om dei lengslene og fryktene menneske ber på, i møtet med sine eigne livslagnader, idet dei utfaldar seg.
Brev på loftet
Det var litt av ei gullgruve bandleiar Andreassen kom over då ho fann ein brevbunke på eit loft: Bestefaren hadde sendt fleire hundre brev til bestemora, i ein korrespondanse som levandegjer eit forhold som periodevis er prega av avstand. I «Our Own Frequency» får vi høyre om «your sweetest serenades/ then burning bitter lines», og i «Japanese» finst både misforståingar og oppklaringar i susen på telefonlina, der ei anna røyst enn den som finst i skrifta, slepp til. Ho som vart att heime, fantaserer om han som drog ut: Korleis høyrest namnet ditt ut på japansk?
Smakfullt og lett
I The Northern Belle finn du, forutan Andreassen (vokal og gitar), Bjørnar Ekse Brandseth på gitarar (inkludert steel), Johanne Flottorp på hardingfele og kor, Trym Gjermundbo på trommer, Ole-Andre Sjøgren på gitarar og kor, og Marie Tveiten på kor. Det musikalske uttrykket er smakfullt og lett, i den mjuke popenden av americana-spekteret. Snorre Kiil Saga er med på bass, Solveig Wang på tangentar, og Marcus Forsgren har produsert saman med bandet. Alt er solid til fingerspissane.
Bats in the Attic har ein slags tverrgenerasjonell glød over seg, sidan Andreassen også har vorte mor i perioden då albumet vart til, og nyfødd liv er tema i «Stargazer». Perspektivet tilfører materialet nye klangbotnar, i eit knippe songar som er menneskenære, og ikkje styrer unna livets store kontrastar og paradoks. Plata sirklar inn det som er nært, og det som er fjernt, for desse er ikkje faste storleikar, men snarare noko som er i rørsle livet gjennom – for besteforeldre så vel som for den oppveksande generasjonen.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen, og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
The
Northern Belle:
Bats in the Attic
Die With Your Boots On Records
Fire strofer og eit refreng er alt Stine Andreassen treng for å trylle fram eit heilt lite univers i «Merchant Navy Hotel», eit høgdepunkt på Bats in the Attic, det dagferske albumet til The Northern Belle. Den stemningsfulle songen er, med sine livfulle scener, som ein liten spelefilm i miniatyr – verselinene er prega av ein eigen autentisitet, som om det som vert fortalt, er levt liv.
Ikkje overraskande, då, at nett det er tilfellet, og at det anekdotiske grunnlaget for skildringa finst i Andreassens eiga familiehistorie. Ein gong på slutten av 1960-talet vitja bestemora bestefaren, som var sjømann og låg til hamn i Middlesbrough. Dei drakk kaffi og såg spelefilmar i sjømannskyrkja, tok føre seg speleautomatane på hotellet, og dansa. «Merchant Navy Hotel» er merkt av ein elegant detaljrikdom, der filmrepertoaret i kyrkja seier noko om dei lengslene og fryktene menneske ber på, i møtet med sine eigne livslagnader, idet dei utfaldar seg.
Brev på loftet
Det var litt av ei gullgruve bandleiar Andreassen kom over då ho fann ein brevbunke på eit loft: Bestefaren hadde sendt fleire hundre brev til bestemora, i ein korrespondanse som levandegjer eit forhold som periodevis er prega av avstand. I «Our Own Frequency» får vi høyre om «your sweetest serenades/ then burning bitter lines», og i «Japanese» finst både misforståingar og oppklaringar i susen på telefonlina, der ei anna røyst enn den som finst i skrifta, slepp til. Ho som vart att heime, fantaserer om han som drog ut: Korleis høyrest namnet ditt ut på japansk?
Smakfullt og lett
I The Northern Belle finn du, forutan Andreassen (vokal og gitar), Bjørnar Ekse Brandseth på gitarar (inkludert steel), Johanne Flottorp på hardingfele og kor, Trym Gjermundbo på trommer, Ole-Andre Sjøgren på gitarar og kor, og Marie Tveiten på kor. Det musikalske uttrykket er smakfullt og lett, i den mjuke popenden av americana-spekteret. Snorre Kiil Saga er med på bass, Solveig Wang på tangentar, og Marcus Forsgren har produsert saman med bandet. Alt er solid til fingerspissane.
Bats in the Attic har ein slags tverrgenerasjonell glød over seg, sidan Andreassen også har vorte mor i perioden då albumet vart til, og nyfødd liv er tema i «Stargazer». Perspektivet tilfører materialet nye klangbotnar, i eit knippe songar som er menneskenære, og ikkje styrer unna livets store kontrastar og paradoks. Plata sirklar inn det som er nært, og det som er fjernt, for desse er ikkje faste storleikar, men snarare noko som er i rørsle livet gjennom – for besteforeldre så vel som for den oppveksande generasjonen.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen, og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.