Arkivet: Cocteau Twins
Plateselskapet 4AD har gått systematisk til verks når dei gir ut Cocteau Twins-albuma i nye vinylutgåver, og går heilt tilbake til kjeldematerialet som ligg i dei analoge lydopptaka. No er turen kommen til Treasure (1984), den tredje utgivinga til bandet. Plata var mitt første møte med dei, og har difor ein eigen plass i diskografien for min del.
Då Treasure kom ut, var Cocteau Twins i ein formativ, kreativ periode. Vokalist Elizabeth Fraser og gitarist Robin Guthrie hadde fått selskap av altmoglegmann Simon Raymonde, som dei hadde møtt då dei var med på det klassiske This Mortal Coil-prosjektet i 1983. Meir enn noko anna definerte Frasers røyst den svevande popmusikken til Cocteau Twins, og ho står framleis fram som ein av dei flottaste popsongarane vi har hatt.
Det er fascinerande å lytte til Treasure i 2018. Då albumet kom ut, likna ingenting på musikken Fraser, Guthrie og Raymonde laga, og dei tre fekk eit sterkt eigarskap til merkelappen dream pop, noko alle leksikonoppslag om sjangerneologismen kan stadfeste. I dag høyrer ein jamleg ekko frå platene bandet gav ut; få estetiske uttrykk har hatt eit sterkare avtrykk i tiåra etter 1980-talet enn det vi høyrer på Treasure.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Plateselskapet 4AD har gått systematisk til verks når dei gir ut Cocteau Twins-albuma i nye vinylutgåver, og går heilt tilbake til kjeldematerialet som ligg i dei analoge lydopptaka. No er turen kommen til Treasure (1984), den tredje utgivinga til bandet. Plata var mitt første møte med dei, og har difor ein eigen plass i diskografien for min del.
Då Treasure kom ut, var Cocteau Twins i ein formativ, kreativ periode. Vokalist Elizabeth Fraser og gitarist Robin Guthrie hadde fått selskap av altmoglegmann Simon Raymonde, som dei hadde møtt då dei var med på det klassiske This Mortal Coil-prosjektet i 1983. Meir enn noko anna definerte Frasers røyst den svevande popmusikken til Cocteau Twins, og ho står framleis fram som ein av dei flottaste popsongarane vi har hatt.
Det er fascinerande å lytte til Treasure i 2018. Då albumet kom ut, likna ingenting på musikken Fraser, Guthrie og Raymonde laga, og dei tre fekk eit sterkt eigarskap til merkelappen dream pop, noko alle leksikonoppslag om sjangerneologismen kan stadfeste. I dag høyrer ein jamleg ekko frå platene bandet gav ut; få estetiske uttrykk har hatt eit sterkare avtrykk i tiåra etter 1980-talet enn det vi høyrer på Treasure.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Carl Friedrich Abel (1723–1787). Utsnitt av måleri av Thomas Gainsborough frå 1777.
Mellom verder
Carl Friedrich Abel var den siste store viola da gamba-virtuosen.
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.