Då Goats Head Soup kom ut i 1973, inneheldt albumet ti songar, men når The Rolling Stones no gir ut plata i ei deluxeutgåve, har det omfattande ekstramaterialet med rette fått mykje merksemd. Heile ti songar som vart spela inn, men ikkje kom med på Goats Head Soup, er med i luksuspakken, både alternative versjonar og hittil ukjende låtar, mellom dei «Scarlet», der Jimmy Page (Led Zeppelin) er med på gitar. Som om ikkje det var nok, har gamlekarane fått med seg folk som Adam Granduciel (The War on Drugs) til å remikse «Scarlet», eit interessant eksperiment. Ein heil konsert er også med, frå Brussel hausten 1973, med spektakulære versjonar av klassikarar som «You Can’t Always Get What You Want» og «Midnight Rambler».

Goats Head Soup held seg godt, ikkje minst på grunn av innsatsen til musikarar som var å rekne som faste samarbeidspartnarar med The Rolling Stones, mellom dei Billy Preston på tangentar, som får setje sitt preg på songar som «100 Years Ago» og «Doo Doo Doo Doo Doo (Heartbreaker)» på clavinet (ein elektrisk forsterka klavikord med særeigen lyd). Også gitarist Mick Taylor spelar ei viktig rolle på albumet, som skulle komme til å verte noko av det siste han gjorde med bandet før han slutta året etterpå, på tampen av 1974. Sjølv er eg ekstra svak for Keith Richards-balladen «Coming Down Again», med Bobby Keys’ fine saksofonsolo midtvegs, ein song som hamna noko i skuggen for albumets superhit, balladen «Angie».

Øyvind Vågnes