Arkivet: Whitney
Julien Erhlich og Max Kakaceks utgjer bandet Whitney.
Pressefoto
Kva er dette, tenkte eg, då ein solvarm song trilla ut av høgtalarane for nokre dagar sidan, som for å halde på sommaren nokre timar til, før bergensregnet tek over fram til neste sommar – for eg hadde jo høyrt det før, hadde eg ikkje?
Jau, det hadde eg, for jammen var det ei tolking av «A.M. AM», ein song Damien Jurado hadde med på Visions of Us on the Land (2016), no løfta fram igjen i ny drakt på elegant og snertent vis av bandet Whitney, med eit flott blåsearrangement.
«A.M. AM» viser seg å høyre heime på Candid, eit fint album som inneheld ti smarte, velvalde, sjarmerande coverversjonar, ein liten miks americana som varer litt over halvtimen, og seier noko om rekkjevidda i Julien Erhlich og Max Kakaceks inspirasjonskjelder. I både presseskriv og fleire intervju fortel dei to at låtane var favorittar som fekk dei litt ut av komfortsona.
Med det har dette vorte ei eklektisk samansetjing heilt etter min smak, frå The Roches til David Byrne – og saktens dukkar Waxahatchees Kate Crutchfield også opp, på ein versjon av John Denvers «Take Me Home Country Road».
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kva er dette, tenkte eg, då ein solvarm song trilla ut av høgtalarane for nokre dagar sidan, som for å halde på sommaren nokre timar til, før bergensregnet tek over fram til neste sommar – for eg hadde jo høyrt det før, hadde eg ikkje?
Jau, det hadde eg, for jammen var det ei tolking av «A.M. AM», ein song Damien Jurado hadde med på Visions of Us on the Land (2016), no løfta fram igjen i ny drakt på elegant og snertent vis av bandet Whitney, med eit flott blåsearrangement.
«A.M. AM» viser seg å høyre heime på Candid, eit fint album som inneheld ti smarte, velvalde, sjarmerande coverversjonar, ein liten miks americana som varer litt over halvtimen, og seier noko om rekkjevidda i Julien Erhlich og Max Kakaceks inspirasjonskjelder. I både presseskriv og fleire intervju fortel dei to at låtane var favorittar som fekk dei litt ut av komfortsona.
Med det har dette vorte ei eklektisk samansetjing heilt etter min smak, frå The Roches til David Byrne – og saktens dukkar Waxahatchees Kate Crutchfield også opp, på ein versjon av John Denvers «Take Me Home Country Road».
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Trea vil fortelje meg noko, skriv Ranveig Lovise Bungum.
Foto: Trond Mjøs
Kva ospa og dei andre trea kan fortelje oss
Anders Hovden.
Foto via Wikimedia Commons
Hovdens fredssalme
I 1923 sende Anders Hovden salmen «Joleklokker yver jordi» til bladet Under Kirkehvælv, der han kom på trykk same året.
I kvardagen kan det verte litt stress, til dømes får du ikkje den grøne pynten heilt perfekt. Men her er den herlege tomatsuppa mi med skrei.
Foto: Dagfinn Nordbø
Kvardagen
Det er dei det er flest av, kvardagane.
Teikning: May Linn Clement
Det skulle berre mangla
Det er nok ikkje manglande hjartelag som gjer at folk er interesserte i ord.
Språkrådet har kåra «beredskapsvenn» til årets nyord. Direktør i Språkrådet Åse Wetås seier det var eit openbert val.
Foto: Mariam Butt / NTB
Eit bilete på året som har gått
Språkdirektør Åse Wetås synest årets nyord er godt. At nye ord har stor påverknad, er fjorårets nyord, KI-generert, eit døme på.
Papiravisa