Chrome Hill noir
This is Chrome Hill er mangfaldig plate med patina av tristesse.
Jazz
Chrome Hill:
This Is Chrome Hill
Atle Nymo, tenorsaks og bassklarinett; Asbjørn Lerheim, barytongitar; Roger Arntzen, bass; Torstein Lofthus, trommer og vibrafon.
Clean Feed CF557CD
Chrome Hill er ute med den fjerde plata si sidan debuten i 2008. Asbjørn Lerheim er ein spanande komponist, og bandet har utvikla ein sound som er lett attkjennande. This Is Chrome Hill er meir variert, men også mørkare og meir mollstemt enn The Explorer (2018). I fleire sekvensar er musiseringa friare både rytmisk og harmonisk enn det eg har høyrt frå bandet tidlegare. Det er med andre ord ei plate som avslører nye sider ved kvar gjennomlytting.
Arrangementa har dei utvikla kollektivt, og ved nokre høve har dei verkeleg treft blink. Både første og siste låten set på insisterande vis dette mørke meditative preget som er der i større og mindre grad plata igjennom. I opningslåten «Clockwork» skrid dei fram i ein langsam prosesjon med ein særs effektiv bruk av pausar. Etter kvart løyser det seg meir og meir opp, og Lerheim eksperimenterer både med mikrotonalitet og klangregister som berre han kan. Det endar i ein støysekvens som vakkert glir over i ein av dei meir «konvensjonelle» låtane på plata, «Limbo», med ein Nymo i lange drag på tenorsaksen. Anar ein inspirasjon frå ein tidleg Garbarek eller Gato Barbieri?
Avslutningsvis set dei eit perfekt telemarknedslag gjennom to vakre balladar, «Within» og «Light». Spesielt arrangementet på sistnemnde gjer dette til høgdepunktet på plata.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Chrome Hill:
This Is Chrome Hill
Atle Nymo, tenorsaks og bassklarinett; Asbjørn Lerheim, barytongitar; Roger Arntzen, bass; Torstein Lofthus, trommer og vibrafon.
Clean Feed CF557CD
Chrome Hill er ute med den fjerde plata si sidan debuten i 2008. Asbjørn Lerheim er ein spanande komponist, og bandet har utvikla ein sound som er lett attkjennande. This Is Chrome Hill er meir variert, men også mørkare og meir mollstemt enn The Explorer (2018). I fleire sekvensar er musiseringa friare både rytmisk og harmonisk enn det eg har høyrt frå bandet tidlegare. Det er med andre ord ei plate som avslører nye sider ved kvar gjennomlytting.
Arrangementa har dei utvikla kollektivt, og ved nokre høve har dei verkeleg treft blink. Både første og siste låten set på insisterande vis dette mørke meditative preget som er der i større og mindre grad plata igjennom. I opningslåten «Clockwork» skrid dei fram i ein langsam prosesjon med ein særs effektiv bruk av pausar. Etter kvart løyser det seg meir og meir opp, og Lerheim eksperimenterer både med mikrotonalitet og klangregister som berre han kan. Det endar i ein støysekvens som vakkert glir over i ein av dei meir «konvensjonelle» låtane på plata, «Limbo», med ein Nymo i lange drag på tenorsaksen. Anar ein inspirasjon frå ein tidleg Garbarek eller Gato Barbieri?
Avslutningsvis set dei eit perfekt telemarknedslag gjennom to vakre balladar, «Within» og «Light». Spesielt arrangementet på sistnemnde gjer dette til høgdepunktet på plata.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
«Jan Ansgar har levd lenge i trua på at han kan finne mandelen like godt som alle andre.»
Foto: Flamme Forlag
Eit dikt om honning
Honningen – flytande, glitrande, gul som sollyset – er både kvardagsleg og heilag.
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.